Vaccin tegen sociale crisis - Het woord aan onze delegees

De coronacrisis luidt een diepe economische en sociale crisis in. Vele partijen verklaarden dat er lessen moesten worden getrokken uit wat er gebeurde: op menselijk- en gezondheidsvlak, maar ook op economisch, politiek en sociaal gebied. Avonden aan een stuk applaudisseerden we voor zij die de economie en de samenleving draaiende hielden tijdens de lockdown. Nu is het tijd om de daad bij het woord te voegen, want deze crisis is de uitgesproken kans om het roer om te gooien. Het ABVV heeft oplossingen tegen de sociale crisis en ook in onze bedrijven hebben onze delegees ‘vaccins’ tegen deze crisis. We geven hen het woord: 

Geen beschermingsmiddelen = geen hervatting! 

nancyIn ons bedrijf werden alle activiteiten stilgelegd tijdens de lockdown. Op 6 april hebben de eerste werknemers het werk hervat, zonder beschermingsmiddelen. Tijdens een CPBW zijn we duidelijk geweest: geen beschermingsmiddelen = geen hervatting op 23 april! De werkgever heeft dan -zoals afgesproken- voor handschoenen, mondmaskers, gel en papieren zakdoeken gezorgd.  

Naar beschermingsmiddelen toe, was alles in orde. Ik miste echter meer informatie en communicatie naar de klanten, gezien deze nonchalant zijn en vaak geen afstand bewaren. Verder zijn we als huishoudhulp bang: in verschillende landen flakkert het virus weer op. Klanten gaan op vakantie en we hebben geen zekerheid dat zij veilig zijn en niet besmet zijn bij hun terugkeer. Ook de verplichte opleiding vindt bij ons pas eind augustus plaats. Dat is wat aan de late kant volgens mij, gezien het huis meer bevolkt is in de vakantieperiode. 

Nancy – delegee Hulp in Huis (dienstencheques) 

En de aandeelhouders? 

christelleVanaf het begin van de crisis, werd een ‘Covid Cel’ opgericht om de nodige maatregelen te nemen. Deze crisis was volledig nieuw dus we waren nergens op voorbereid. Er was bijvoorbeeld geen cao over economische werkloosheid. We onderhandelden hierover met de werkgever in verre van ideale omstandigheden. 

Ik betreur sterk het gebrek aan solidariteit van de aandeelhouders die hun winsten ontvingen en zullen blijven ontvangen, ook al moet de groep in de toekomst besparen.

Maar ik wil vooral de professionaliteit, de investering en de betrokkenheid van de werknemers onthouden. Ze hebben aangetoond dat ze in staat zijn om zelfstandig te werken, om zich aan te passen, te telewerken en zo minstens even productief zijn als anders.

Christelle - delegee LafargeHolcim (Cement) 

Nieuw leven inblazen

mattyOp een bepaald moment sloten de kringwinkels en werden de meeste werknemers tijdelijk werkloos. De directie heeft daar positief op gereageerd. Als iemand het emotioneel of financieel moeilijk had, werd bekeken hoe die persoon geholpen kon worden. Dat was een mooie geste, want uiteindelijk had het bedrijf in die periode ook geen inkomsten. 

Maar het legt natuurlijk de pleister op de wonde: de lonen in deze sector liggen veel te laag, kom daar maar eens mee rond. Het minimumloon moet omhoog, er is een herverdeling nodig. Ik denk dat veel mensen hopen dat deze crisis voor verandering zal zorgen. Daarom moeten we als vakbond dit moment aangrijpen en met goede alternatieve voorstellen komen. 

Matty - delegee De Kringwinkel (Maatwerk) 

Meer dankbaarheid van het management  

Collega’s hebben -met aparte beschermingspakken en aparte poetsproducten- ziekenhuisafdelingen schoongemaakt waar coronapatiënten verbleven. Toen er een tekort aan beschermingsmiddelen was, stonden we er soms als laatsten voor in de rij. Die onzekerheid maakt je nerveus! Hoewel het ziekenhuis bezorgd om ons was, moesten we onderhandelen om de juiste middelen te krijgen. 
“Neem uw tijd”, zei men: een COVID-19-afdeling kuisen kan 3 tot 4 uur duren. In zo’n pak zweet je, je voelt je soms ongemakkelijk, en steeds is er de angst voor het virus. Nadien douchen? Daar was geen tijd en geld voor! Dat vind ik erg. 
Hoor je na je shift applaus, dan doet dat deugd. Kregen we dat maar van ons management. Een persoonlijke briefing met aandacht voor ieders situatie zou goed zijn, want nu het ergste achter de rug lijkt, neemt men meer risico’s en vervliegt de appreciatie. 

Connie, delegee ISS (schoonmaaksector) 

Hygiëne mag in 2020 toch geen probleem zijn?!  

Ons bedrijf lag nooit stil, er was wel chaos en frustraties. De voorzorgen opvolgen bleek moeilijk, zowel qua hygiëne als afstand houden. Na het sectorakkoord over veiligheid op de werf bleek hygiëne een probleem te zijn. De situatie van buitenlandse arbeidskrachten maakte het niet eenvoudiger: ze wonen vaak met velen samen en gaan dus met z’n allen in de camionette. Zo gaan inspanningen teniet. Met de werkgever werd over de problemen overlegd, maar de uitvoering van de afspraken liet vaak te wensen over. 

We verwachten respect voor ons werk, gezondheid en veiligheid. Ook van de overheid! Ik vroeg bijvoorbeeld om corona-ouderschapsverlof –gedurende 14 dagen aan een 1/5 stelsel- voor een kind met beperking. Na twee weken, denkend dat het goed is, keurt men het af! Dat maakt mensen onnodig onzeker. 

Ludo, delegee ABVV Bouw 

Gezondheid boven rentabiliteit

imdatBij het begin van de crisis, was ik zelf slachtoffer van het coronavirus. Toen ik het werk hervatte, bleek dat de directie hetzelfde productieritme had aangehouden als in normale omstandigheden. Voor wie 23 dagen had gewerkt, was er een Covid-19 premie. De rest werd hiervan uitgesloten. Ook uitzendkrachten of werknemers in onderaanneming kwamen niet in aanmerking! 

Er was ook geen enkele aandacht voor kinderopvang voor de werknemers. Vaak moesten ze dus beroep doen op de grootouders. En nog een sterke paradox: wij zijn een onderneming die vaccins produceert. We hadden dus de middelen om te controleren of iemand geïnfecteerd was. De directie had het personeel kunnen testen, maar heeft dit niet gedaan uit angst voor de gevolgen voor de productie als er positieve gevallen zouden zijn.

Imdat – delegee GSK (Scheikunde)