Arbeidsongevallen geweigerd. De verzekeringsmaatschappijen, één pot nat?

Het is overduidelijk: de verzekeringsmaatschappijen weigeren steeds vaker arbeidsongevallen om de verkeerde redenen. Een onduldbare situatie die de Algemene Centrale-ABVV actief bestrijdt.

Op 28 april is het werelddag voor de gezondheid en de veiligheid op het werk. Je brood verdienen mag niet ten koste gaan van je leven, het is een altijd terugkerende slagzin voor onze vakbond. Maar ondanks veel moeite en aandacht gebeuren er nog altijd ongelukken. En als dat het geval is komt het erop aan onmiddellijk aangifte te doen bij de werkgever. Dat is nodig om als arbeidsongeval erkend te worden door de verzekeraar van de werkgever. Toch moet worden vastgesteld dat steeds meer erkenningen geweigerd worden. Speelt het noodlot, of ontbreekt het aan goede wil bij de verzekeraars?

30% ongevallen worden onterecht afwegezen

Michel is vakbondsafgevaardigde. Hij stelt vast dat steeds meer ongevallen afgewezen worden. “In mijn beschutte werkplaats worden bijna 30% van de arbeidsongevallen niet erkend. Eén derde daarvan gebeurde onder het voorwendsel dat de slachtoffers een bijkomende vragenlijst niet terugstuurden. Of ze deden dat wel, maar hun antwoorden stemden niet overeen met hun eerste verklaring. Met andere woorden, er is geen betwisting over het ongeval zelf, nee, het is alleen een kwestie van procedures.” Wat Michel trouwens nog veel erger vindt is dat de bedrijfsleiding de arbeidsongevallen zoveel mogelijk onder de mat veegt door ze gewoon niet aan te geven.

Het FAO, het Fonds voor Arbeidsongevallen, is verontrust over het stijgend aantal weigeringen van arbeidsongevallen. En met reden. Voor sommige verzekeringsmaatschappijen is elk voorwendsel goed genoeg om nee te zeggen. In 2013 beliep het aantal weigeringen 12,1%. In 2012 zaten we aan 11,8%. Het is vooral eigenaardig dat het algemeen totaal stijgt terwijl de meeste verzekeraars voor hun dossiers een daling kunnen melden. Dat wil zeggen dat de globale toestand verslechtert door slechts twee of drie slechte leerlingen in de klas.

Geweigerd omdat er geen gat in de grond was !

Rosette is vakbondsvertegenwoordigster in de bewakingssector. Momenteel zit ze met een weigeringsdossier dat haar de kast op jaagt. “Het slachtoffer doet voor zijn werk patrouilles met een jeep. Dat wil zeggen, rondrijden en heel veel in en uit de wagen stappen. Ongelukkiglijk genoeg is hij zo bij het uitstappen gevallen. Hij moest geopereerd worden en kinesitherapie volgen. Er zijn blijvende letsels. En toch werd het ongeval niet erkend. De reden? Er was geen gat in de grond, er was dus geen reden om te vallen. Het gevolg is dat de man alle kosten zelf moet betalen. Vandaag vechten we om dit ongeval te doen erkennen als een arbeidsongeval.”

Wat is een arbeidsongeval?

Men spreekt over een arbeidsongeval wanneer het gaat over een plots, onverwacht incident terwijl men onder arbeidscontract werkt of zijn functies uitoefent. Het ongeval moet een letsel teweeggebracht hebben. Ook ongevallen op het normale traject van en naar het werk worden beschouwd als arbeidsongevallen.

Meer info over arbeidsongeval

Als je die definitie gebruikt is het eigenlijk heel eenvoudig om te weten wanneer er sprake is van een arbeidsongeval en wanneer niet. Maar voor bepaalde verzekeringsmaatschappijen is de eerste zorg dat de verzekeringspremies van de werkgevers niet omhoog moeten. En dus doen ze er alles aan om ongevallen niet te erkennen. Een weigering heeft natuurlijk zware gevolgen voor de werknemer, want een arbeidsongeval geeft recht op een betere schadeloosstelling dan een gewoon ongeval. Het vervangingsinkomen ligt hoger. De kosten voor de medische zorgen en voor prothesen worden volledig terugbetaald. En er is uiteraard ook het recht op een aanvullende vergoeding bij permanente arbeidsongeschiktheid.

Waarom weigeringen

Het aangifteformulier is verkeerd ingevuld. Of het is te laat binnengebracht. Er is een verschil tussen de verklaring van het slachtoffer en van de werkgever. Dit zijn het soort motieven die ingeroepen worden om arbeidsongevallen niet te erkennen. De Algemene Centrale-ABVV gaat daar tegenin door opleiding en informatie te geven aan haar vakbondsvertegenwoordigers in de comités voor preventie en bescherming op het werk.

Eén pot nat ?

De Algemene Centrale –ABVV is vertegenwoordigd in het beheerscomité van de FAO. We kennen dus de geweigerde dossiers. We kennen ook de cijfers van de weigeringen voor elk van de verzekeringsmaatschappijen. Dat brengt ons bij de opmerkelijke vaststelling dat er grote verschillen zijn tussen de verzekeraars. Het is niet één pot nat. Slechts bij enkele maatschappijen is er sprake van buitengewoon veel geweigerde erkenningen. Werkgevers zijn uiteraard volledig vrij bij de keuze van hun verzekeraar. Maar toch dringen wij aan bij onze vakbondsvertegenwoordigers om zich daarover te informeren en om de aandacht van de werkgever te vestigen op de kwestie van de weigeringen. Tenslotte is niemand verplicht te werken met maatschappijen die het spel niet eerlijk speelt, ook al doen die dat om hun klant, de werkgever, een financieel voordeel te geven.

Herziening is mogelijk

Dank zij het optreden van de Algemene Centrale-ABVV heeft de FAO nu de mogelijkheid om aan verzekeraars uitleg te vragen over geweigerde erkenningen. Dat kan nog maar sinds kort, en toch levert het al resultaten op. In 2014 werd één op twee geweigerde dossiers uiteindelijk toch aanvaard door de verzekeraars. Op die weg moeten we voortgaan.