De werknemers van Durobor voelen zich bedrogen

Het faillissement van het glasbewerkingsbedrijf Durobor te Zinnik (Henegouwen) laat 146 werknemers op straat achter. Een ware sociale catastrofe en een wereld die zich sluit voor de werknemers die lijf en leden hebben gegeven voor het bedrijf, en dat gedurende jaren. “Alles voor niets”, dat is het gevoel waarmee zij opgescheept zitten. Stefano Fragapane, secretaris bij de Algemene Centrale – ABVV, die de werknemers ondersteund heeft de laatste jaren, is zelf ook aangeslagen door dit trieste einde.

Wat is het gevoel dat overheerst onder de werknemers sinds het aangekondigde faillissement op 30 april?

“Ze voelen zich bedrogen, ze blijven met een wrange nasmaak achter. Alle opofferingen die hen gevraagd werden sinds 2012 hebben zij geslikt. Hun loon werd met wel 20% verlaagd, de extralegale voordelen werden afgeschaft. En wat te zeggen van de talrijke arbeidsplaatsen die verloren gegaan zijn? Ondanks deze tegenslagen zijn de werknemers er blijven in geloven, hebben zij de hoop niet opgegeven…”

In 2017, toen de onderneming haar activiteiten hernam, werden tal van toegiften gedaan… middels nieuwe opofferingen door de werknemers.

“Klopt. Men vroeg de werknemers om te bewijzen dat ze zich konden dubbel plooien voor de onderneming. Het aantal personeelsleden volstond op den duur immers niet meer om de productielijnen in stand te houden. Sommige werknemers hebben drie weken aan een stuk gewerkt zonder rustdag. Zij hebben laten weten aan de directie dat het ritme niet langer menselijk was, maar die weigerde daarop in te gaan. Sommige werknemers bezweken uiteindelijk onder de druk. Het beheer van het personeel verliep woelig.”

Hoe verliep het syndicaal werk in de onderneming?

Het was een huzarenstukje. Elke herstructurering bleek een aanleiding om zich te ontdoen van een deel van de afvaardiging van de Algemene Centrale – ABVV. We moesten zonder oponthoud maken dat we de delegatie konden herstellen om het overleg in stand te kunnen houden. Een overleg dat hoe dan ook onmisbaar is in een dergelijke crisissituatie. We hebben geprobeerd breuken met het verleden te vermijden. Ik neem me in ieder geval voor om de moed te benadrukken die de werknemers van Durobor aan de dag wisten te leggen gedurende al die jaren. Op het moment van spreken kennen we de toekomst nog niet, maar weet dat wij hen zullen blijven ondersteunen, wat er ook moge gebeuren.