Dit jaar opnieuw steunt de Algemene Centrale-ABVV actief de stakingsdag voor vrouwen die op initiatief van Collecti.e.f 8 maars wordt georganiseerd. Deze actie is gedekt door een stakingsaanzegging voor 8 en 9 maart. De staking heeft een globaal karakter: zowel op het werk als in het privéleven. Het is de bedoeling dat iedereen zou begrijpen dat als de vrouwen ermee stoppen, de wereld stilvalt. 

Waarom een staking? 

In een democratie is staken een fundamenteel recht. Het blijft het laatste middel om je stem te laten horen als niks meer helpt. Zoals in februari 1966, toen de werkneemsters van FN Herstal staakten om de ongelijkheden aan te klagen waarvan ze het slachtoffer waren op het werk: ondergeschikte functies en lagere lonen dan de mannen. Hun voornaamste eis: gelijk loon voor gelijk werk. Die gelijkheid konden ze niet verkrijgen. Hun lonen werden weliswaar verhoogd, maar niet op hetzelfde niveau als die van de mannen. De werkgevers gebruikten toen als voorwendsel dat zij andere functies in andere ateliers uitvoerden om te beweren dat de gelijkheid niet gerechtvaardigd was.

Maar deze staking blijft meer dan ooit een symbool. Vandaag moeten vrouwen nog altijd opboksen tegen het “glazen plafond” en zelfs de “sticky floor”, worden ze nog altijd geconfronteerd met onvrijwillig deeltijds werk, slecht betaalde en ondergewaardeerde functies, enz. Kortom, dit alles verklaart waarom vrouwen gemiddeld 23,7% minder verdienen dan mannen. Daarbij komt nog dat ze thuis twee derde van de huishoudelijke taken voor hun rekening nemen. En wanneer de regeringen een soberheidsbeleid opleggen, worden de vrouwen daardoor meestal harder getroffen dan de mannen.

Ook al zijn er wetten en verordeningen die gelijke rechten verankeren, toch stellen we vast dat echte gelijkheid nog ver weg is. Maar de vrouwen geven zich niet gewonnen. Kijk maar naar de feministische groeperingen zoals #MeToo en #BalanceTonPorc (in Frankrijk), die in kracht toenemen. 

Ook op de werkvloer zetten vrouwen de strijd voort. Neem bijvoorbeeld de huishoudhulpen in de dienstenchequessector. Deze werkneemsters ijveren niet alleen voor een loonsverhoging, maar ook voor meer respect en erkenning. En zelfs al werden al hun eisen niet ingewilligd, toch zijn ze er, net zoals de werkneemsters van FN Herstal, in geslaagd dingen in beweging te brengen.

Het is nog meer verbazend vast te stellen dat zelfs in een welvarende sector zoals die van de scheikunde, één vrouw op vijf nog altijd minder dan € 14 bruto per uur of € 2300 bruto per maand verdient, tegen één man op tien. Ander bedenkelijk cijfer: 60% van de werkneemsters in de scheikunde verdient minder dan € 3000/maand, hetzij minder dan het mediaanloon, zoals ons wordt bevestigd door Delphine, arbeidster in de scheikundesector: “Bij ons krijgen mannen sneller promotie of een loonsverhoging, terwijl de vrouwen, die nochtans dezelfde anciënniteit en competenties hebben, in de kou blijven staan. Wij hebben gestreden voor een baremisering in het bedrijf, maar onze baas blijft promoties toekennen naar eigen goeddunken.”

Om al deze redenen, en ook omdat we een samenleving met gelijke rechten voor vrouwen en mannen steunen, geeft de Algemene Centrale-ABVV, net als het ABVV Federaal, gehoor aan de oproep voor de vrouwenstaking op 8 en 9 maart. Zij roepen hun vrouwelijke leden en militanten op om massaal deel te nemen aan alle acties die overal in het land hierrond worden georganiseerd.