Uit cijfers van de Nationale Bank blijkt dat Belgische bedrijven een stijgende brutowinstmarge hebben. Maar wie dacht dat ook de werknemers hiervan profiteren, is grandioos mis.

Wereldwijd stijgen de winstmarges de laatste 6 jaren. Dat betekent dat ook de prijzen van alledaagse goederen blijven stijgen. Om de koopkracht van de werknemers te beschermen, zouden daarbij ook de lonen moeten stijgen. Maar de wet van 96 laat dit nauwelijks toe. De lonen stijgen niet in dezelfde lijn als de prijzen van de producten die we kopen. 

Loonwet van 1996

De welvaart van de werknemer gaat er op achteruit, terwijl de werkgevers en de aandeelhouders hun portefeuille zien aandikken. Daarom streven we ernaar om de wet van 96 grondig te hervormen. Volgens die wet mogen de lonen maar beperkt groeien ten opzichte van een aantal van onze buurlanden. 

Intussen is de wet voor de werknemer voornamelijk een nadeel: boven op de beperking in loonstijging, houdt het ook de mogelijkheid om minder uren te werken aan een gedeeltelijk loonbehoud tegen. Bovendien benadeelt de loonmarge steeds de lage lonen.

Minimumloon is te min

Hoewel het afhankelijk is van de sector, bedraagt het laagste brutominimumloon momenteel € 10,27 per uur. Gezien de blijvende stijging van de prijzen, is leven met dit minimumloon onmogelijk. Met Fight for €14 ijvert de Algemene Centrale - ABVV een verschil te maken. Wij streven naar een brutominimumloon van € 14 per uur of € 2300 per maand.

Gezinnen hebben het al maar moeilijker om te overleven en dat terwijl de grote Belgische bedrijven hun eigen zakken vullen in plaats van hun werknemers een opslag te bieden. Dat is hard.