De "Supernota" van De Wever die aan de basis moest liggen van de toekomstige federale regering is een waslijst aan asociale maatregelen. Alle inspanningen vallen op de schouders van de arbeid terwijl het kapitaal grotendeels buiten schot blijft. De analyse van het ABVV houdt geen blad voor de mond: het gaat hier om de grootste sociale achteruitgang in 80 jaar, met betrekking tot arbeidsomstandigheden, werktijden, lonen en dus koopkracht, collectieve rechten, sociale bescherming en openbare diensten. Met één pennenstreek wordt 80 jaar sociale vooruitgang van tafel geveegd.

Maskers vallen af

De MR en N-VA presenteren zich als de partijen "die opkomen voor de werkenden". Dat masker is nu gevallen. Wat de lonen betreft, zou worden ingegrepen in de index en blijft de loonblokkering via de loonnormwet gehandhaafd. Bovendien wordt met de ene hand genomen (via de verhoging van de btw van 6% naar 9% en de afschaffing van het huwelijksquotiënt) wat met de andere hand werd gegeven via een nettoverhoging.

Andere voorbeelden? Het afschaffen van het huwelijksquotiënt zou een maandelijks verlies van gemiddeld €250 betekenen voor een half miljoen Belgische huishoudens. Bovendien zou een grote meerderheid van de vrouwen geen toegang meer hebben tot het minimumpensioen door strengere loopbaanvoorwaarden. Tot slot zouden studenten een extra jaar moeten werken voor hun pensioen.

Niet alleen worden de werkloosheidsuitkeringen in tijd beperkt, maar alle sociale uitkeringen verlaagd, omdat ze niet langer systematisch worden aangepast aan de stijging van de lonen (welvaartsenveloppe). Mensen met een ziekte- of invaliditeitsuitkering worden verder gebruuskeerd.

Daarnaast wordt het verbod op werken op zon- en feestdagen afgeschaft, evenals het verbod op nachtwerk in alle sectoren. De kers op de taart is dat nachtwerk, waarbij werknemers recht hebben op extra loon, pas vanaf middernacht zal worden geteld in plaats van vanaf 20.00 uur. Meer werken voor minder loon dus.

Ook de geleidelijke afschaffing van eindeloopbaanmaatregelen, zoals de landingsbanen en SWT, staat op de agenda. In het midden van een aangekondigde herstructurering bij Audi Vorst, wordt dit wel plots heel concreet. Vermogenden en de grote bedrijven blijven buiten schot. De middenklasse en de werknemers betalen een zeer hoge prijs.

Voor het ABVV leest deze ontwerpnota van de (ex)formateur als  een tsunami aan asociale maatregelen en valt het totale gebrek aan investeringen in publieke diensten en toekomstgericht beleid op (behalve defensie…).

We blijven niet stilzwijgend afwachten terwijl het aanvallen regent. Reken er maar op dat het ABVV hier een antwoord op zal formuleren.

The horror list