De regering nam tijdens het paasweekend een nieuwe set van coronamaatregelen. Ze ging eindelijk in op de vraag van de vakbonden om voor de getroffen volledig werklozen de daling van de werkloosheidsuitkeringen en de looptijd van de inschakelingsuitkeringen met drie maanden te bevriezen. Want nu werk zoeken is uiterst moeilijk. De eenzijdige flexibilisering, zonder enig overleg met de werknemers, ligt dan weer bijzonder zwaar op de maag. Daarbij worden belangrijke sociale spelregels opzij gezet. Op die manier neemt de regering een reeks maatregelen die voorbijgaan aan het sectoraal sociaal overleg.

ABVV, ACV en ACLVB vragen dat de regering deze flexibiliteitsmaatregelen grondig bijstuurt:

• Werknemers in de essentiële sectoren worden aangezet om nog meer overuren te presteren, tot 220 uur bovenop wat nu allemaal al kan, onbelast: zonder enige zorg voor het welzijn van werknemers, zonder recht op inhaalrust, zonder overwerktoeslag, zonder respect voor de Europese grens van 48 uur gemiddeld per week. Ook zonder enig oog voor de kost voor de gemeenschap en de sociale zekerheid. En zonder sociaal overleg.
• Het verbod op terbeschikkingstelling wordt eenzijdig aan de kant geschoven voor uitlening van personeel aan essentiële bedrijven: zonder sectoraal of bedrijfsoverleg, zonder enige garantie dat het loon minimaal blijft behouden, zonder garanties op afdoende bescherming in de nieuwe werkomgeving.
• De beperkingen op studentenjobs (maximum 475 uur per jaar) worden voor eender welke activiteit aan de kant geschoven, ten koste van de tijdelijke en volledig werklozen en ten koste van de sociale zekerheid. Terwijl voor studenten die de voorbije maand hun job verloren vandaag geen enkel sociaal vangnet is voorzien.
• In de essentiële activiteiten wordt, zonder bedrijfsoverleg en zonder sectorale omkadering, opeenvolging van tijdelijke contracten mogelijk.

Intussen gaan langs werkgeverskant al stemmen op om de maatregelen uit te breiden naar andere sectoren en langdurig te verlengen.

ACV, ABVV en ACLVB eisen daarom dat er eindelijk evenwicht komt in het crisisbeleid, met respect voor de bijkomende vragen van werknemers naar bescherming tegen gezondheidsrisico’s en naar adequate sociale bescherming, voor zowel tijdelijk werklozen, volledig werklozen als zieken. Met bijzondere aandacht voor tijdelijken en uitzendkrachten die hun job verloren en voor zij die vandaag zelfs niet kunnen terugvallen op de sociale zekerheid: jobstudenten, digitale platformwerkers, volledig werklozen zonder voldoende arbeidsdagen…