Bij Keukens De Abdij vonden voor de eerste keer sociale verkiezingen plaats. Hoewel het tevens haar allereerste engagement bij de vakbond was, en zij slecht anderhalf jaar voor het bedrijf werkt, kreeg Sonja Van Der Heyden meteen het vertrouwen van het personeel en sleepte zij zelf twee zetels in de wacht. 

Keukens De Abdij is een Belgisch familiebedrijf, genoemd naar de site van de voormalige Abdij in Ninove waar het hoofdkantoor staat. Het bedrijf telt 12 filialen verspreid over Vlaanderen en kon de voorbije jaren groeicijfers neerzetten. Daardoor telt het voldoende werknemers om een comité voor preventie en veiligheid op het werk (CPBW) te installeren. Een van de eerste verkozenen werd Sonja Van Der Heyden die sinds anderhalf jaar boekhouding doet in de hoofdzetel in Ninove - “ik zit tussen de cijfertjes, maar zie ook regelmatig de collega’s”. 

Het moet een spannende periode geweest zijn. Hoe verliep het eerste anderhalf jaar sinds je bij Keukens De Abdij aan de slag bent gegaan? 

Heel goed. Keukens De Abdij is een goed functionerend en gezond bedrijf, al zijn er altijd wel omstandigheden op de werkvloer die verbeterd kunnen worden. De mogelijkheid om net aan die omstandigheden te kunnen werken, om de collega’s te kunnen helpen, en dan vooral op het vlak van veiligheid, dat sprak mij meteen aan. 

Je bent haast onmiddellijk in het bad van de sociale verkiezingen en het syndicaal werk gegooid.  

Inderdaad. Hoewel mijn echtgenoot wel al afgevaardigde was in het ziekenhuis van Aalst, neemt dat niet weg dat dit nieuw is voor mij. Ik heb wel steeds belangstelling getoond voor de rechten van de werknemers en voor de mogelijkheid om de werkomstandigheden te verbeteren.  

Wat was het resultaat van je eerste deelname?  

Ik ben zeker tevreden van dat resultaat. Ik had het niet meteen verwacht. Van de vier zetels heb ik er zelf twee gewonnen. Wie weet omdat ik nieuw ben op het bedrijf, dat men mij zo’n kans wou geven. Het was overigens niet enkel de eerste keer voor mij, het waren ook de eerste sociale verkiezingen voor het bedrijf, en ik wacht vol spanning wat dit zal geven.  

Waar zou je de komende jaren aan willen werken? 

De sfeer onder collega’s is goed, ik denk dat de meesten hier graag werken, maar door op te komen als vertegenwoordiger voor het personeel kunnen we de communicatie met de directie verbeteren en ook blijven werken aan thema’s zoals veiligheid. Het CPBW kan een belangrijke spreekbuis worden voor het personeel om de directie vragen te stellen en bezorgdheden te uiten. Ik spreek over veiligheid, bijvoorbeeld omdat de arbeiders die de keukens installeren dit in veilige omstandigheden moeten kunnen doen. Ze werken immers bij de klanten thuis die soms eisen stellen waardoor de werkomstandigheden niet ideaal zijn. Bijvoorbeeld het verzoek om geen werkschoenen, hun beschermingsmiddelen, te gebruiken in de woning. Maar als een zwaar keukenonderdeel op je voet valt, dan kan dat ernstige gevolgen hebben. Het is altijd beter te voorkomen dan te genezen. 

Een gloednieuw CPBW, dat lijkt een leuke uitdaging om daar vorm aan te geven. 

Inderdaad. Het is voor iedereen nieuw, we moeten nog onze weg zoeken doorheen alle onderwerpen en verplichtingen. Het zal vooral belangrijk worden om de collega’s in te lichten van wat het CPBW voor hen kan doen. Daar zal ik mij de komende 4 jaar serieus op toeleggen. 

Heeft u ondertussen goed contact met de collega’s en het overige personeel? Hoe kon u campagne voeren? 

Ja, toch wel. Veel mensen zie ik wekelijks. Ook onder de arbeiders kan ik contacten leggen. Campagne voeren was een leuke ervaring, want zo kom je onder heel wat mensen. Het campagnemateriaal werd zeker geapprecieerd. Je krijgt op zo’n moment ook de eerste vragen en opmerkingen te horen die je kunt meenemen naar de vergaderingen van het CPBW.  

Wat wordt de uitdaging van de komende 4 jaar? 

Voorlopig is dat dezelfde uitdaging als die van de campagne: uitleggen welke rol het CPBW kan spelen en benadrukken dat de werknemers nu over de mogelijkheid beschikken die om met mij als spreekbuis hun bezorgdheden of vragen over te maken aan de directie. Iedereen moet weten dat zij bij problemen contact mogen opnemen met mij, dat een vakbond daarvoor dient. Ik kijk er naar uit om de komende vier jaar de mensen op het bedrijf daarmee te helpen.