Wat telt, is het werk op het terrein!

Patricia is afgevaardigde bij Cleanlease Malysse. Een onderneming die actief is in de sector van de textielverzorging in de regio Luik. Ze begint succesvol aan haar 3de mandaat en wordt unaniem gesteund door de werknemers van haar bedrijf. Nochtans leek niets erop te wijzen dat ze ABVV-afgevaardigde zou worden. 

Integendeel, Patricia dacht dat ze niet over het juiste profiel beschikte om afgevaardigde te worden: “Ik werd min of meer per toeval afgevaardigde. Ik was zelfs niet aangesloten bij de vakbond. Toen ze me vroegen of ik kandidaat wilde worden, antwoordde ik dat ik geen interesse had. Ik dacht oprecht dat dit niets voor mij was, ik ben te gevoelig en empathisch.” Een voormalige collega en vriend slaagt er toch in om haar ervan te overtuigen dat dit echter onmisbare eigenschappen zijn. Maar wat haar écht over de streep trok, is het feit dat er toen alleen maar afgevaardigden in de ochtendploeg waren. “Wij werkten in de namiddagploeg en dus zagen we niemand. Toen ik me kandidaat stelde, behaalde ik trouwens de meerderheid van de stemmen, wat bewijst dat er een werkelijke nood was.” 

“Uiteindelijk wordt iedereen er beter van, zelfs de directie” 

Op de vraag “Waar ben je het meest trots op?”, antwoordt Patricia zonder aarzelen dat ze erin slaagde een vrijwillige ploegenrotatie in te voeren: “Vroeger waren er vaste ploegen. Je werkte ofwel ‘s morgens, ofwel ‘s namiddags. Maar ik zag wel dat dit bij heel wat vrouwen die bij ons werken voor problemen zorgde. Ik wilde dus een vrijwillige rotatie invoeren. Maar ik stuitte op heel wat verzet van sommigen die vreesden dat iedereen verplicht van systeem zou moeten veranderen. De strijd duurde 7 jaar en ik kreeg heel wat aanvallen te verduren. Ze begrepen niet dat het mogelijk was om zaken te verbeteren voor sommigen, zonder iedereen wijzigingen op te leggen. Vandaag wisselen de uitzendkrachten sowieso en de vaste medewerkers hebben kunnen kiezen tussen de ochtend-, de namiddag- of de wisselende ploeg. Uiteindelijk wordt iedereen beter van dit nieuwe systeem, ook de directie.”
Wanneer we Patricia vragen hoe ze campagne voerde in haar bedrijf, is ze stellig: “Ik voer nooit campagne. Ik ben altijd aanwezig op het terrein en dat is hoe ik stemmen ronsel. Het is ook zo dat je het vertrouwen van de werknemers wint. Ze weten dat ik altijd beschikbaar ben voor hen, zelfs na het werk. Ik ben eenvoudigweg geïnteresseerd in de mensen, ik trek van nature naar ze toe. Ik kan er niets aan doen. Als afgevaardigden zijn we bijna sociale werkers. ” 

De afgevaardigde, een facilitator

En dan heb je de directie. Hoewel de zaken beter gaan, vooral op het vlak van communicatie, hebben Patricia en haar collega’s nog wat werk voor de boeg: “De arbeidsomstandigheden zijn hier heel zwaar en de directie heeft geen medelijden met ons. Erger nog, ze is allergisch voor ziektes. Maar we strijden zodat de werknemers het respect en de bescherming krijgen die ze verdienen. De warmte is bijvoorbeeld een enorm probleem bij ons. We hebben ervoor geijverd dat de temperaturen correct worden gemeten en dat er extra pauzes worden voorzien als bepaalde waarden worden overschreden. De directie installeerde uiteindelijk ook warmteafzuiging. Ik denk dat de directie heeft begrepen dat ze mijn rol als afgevaardigde moet respecteren en dat ze me met meer respect moet behandelen: de werknemers komen me opzoeken en ik breng de problemen over. Ik probeer de zaken makkelijker te maken.”

Maar dat was niet altijd zo. Patricia herinnert zich dat ze, vóór de nieuwe directie er was, werd bedreigd en nergens recht op had om haar syndicaal werk uit te voeren: “Nu heb ik een bureau, een kast en vooral de nodige tijd om de vergaderingen voor te bereiden en de verslagen van de OR op te stellen waarvan ik secretaris ben. Dat is een enorm verschil.”

En de toekomst?

Voor Patricia is dit haar 3de en laatste mandaat. Nochtans heeft ze nog altijd evenveel energie: “Toen ik me inschreef op de lijsten, stelde ik duidelijk dat ik het niet deed om te figureren. Ik wilde de zaken echt veranderen, maar ik wist niets. Dankzij de opleidingen en de steun van mijn secretaris, ging ik de uitdaging aan om alles te leren.” In de lijst van uitdagingen waar ze voor staat, stipt Patricia aan dat ze van de syndicale ploeg een hecht team wil maken. “Van de 10 kandidaten is iedereen erdoor. We moeten nu de wissel voorbereiden en de toekomst verontrust me. Het racisme baart me enorm veel zorgen. Er zijn steeds meer gevallen in ons bedrijf. Gelukkig is de directie heel alert: zodra de werknemers misbruik signaleren, reageert ze, maar het blijft zorgwekkend.” 

Overwinning voor het ABVV in 2024

De sociale verkiezingen van 2024 beloonden het harde werk van het ABVV van de laatste jaren. Wanneer Patricia de eerste keer kandidaat wordt in 2016, zijn de 5 mandaten (2 ACV, 2 ABVV, 1 ACLVB) over de verschillende vakbonden verdeeld. Maar 2016 zorgt voor een omwenteling in de onderneming. Dankzij zijn vele leden behaalt het ABVV een derde mandaat ten nadele van het ACV. In 2020 gebeurt hetzelfde. Het ABVV haalt een vierde mandaat binnen, het 5de blijft in handen van de ACLVB. Maar de sociale verkiezingen van 2024 ontpoppen zich tot een overwinning voor het ABVV dat 5 op 5 behaalt met het bediendenmandaat na het vertrek van de ACLVB-afgevaardigde. Een mooie beloning voor de syndicale ploeg van Cleanlease Malysse.