Neem deel aan de actiedag op 25 februari

Om de twee jaar onderhandelen vakbonden en werkgevers over een interprofessioneel akkoord (IPA). Deze onderhandelingen leggen vast hoeveel de lonen de komende twee jaren mogen stijgen. Deze onderhandelingen gaan ook over de verhoging van minimumlonen, kansen op werk voor jongeren, SWT, landingsbanen, arbeidsduur, mobiliteit, enzovoort.

Onderhandelingen op een laag pitje

De werkgevers willen maximaal 0,4% bruto loonopslag toekennen! Een slag in het gezicht voor al wie werkt. In ruil daarvoor willen ze  dan ook nog meer flexibiliteit van mensen (meer overuren, meer nachtwerk, …) met de coronacrisis als schijnargument.

Terwijl sommige sectoren hard getroffen zijn door deze crisis, zijn er andere die zich sterk houden en zelfs aanzienlijke winsten boeken. Er is nog meer: sinds jaren genieten bedrijven kortingen op hun sociale bijdragen (we hebben het over miljarden) en dat zonder garanties van hun kant. Deze kortingen verdwijnen onmiddellijk in de zakken van de aandeelhouders. Tot op vandaag verschuilen de bedrijven zich achter de wet van 96 om de werknemers met slechts enkele kruimels naar huis te sturen.

Jullie verdienen beter!

De voorbije maanden hebben de werknemers  het werk in heel moeilijke omstandigheden moeten uitvoeren. Jullie hebben de economie draaiende gehouden. Jullie verdienen hiervoor gewaardeerd te worden, niet alleen in woorden maar ook in jullie loon.

Zij die periodes van tijdelijke werkloosheid hebben gekend, hebben een aanzienlijk verlies geleden op hun inkomen. Ook jullie verdienen een beter loon. Dat is goed voor jullie, voor jullie gezin en voor de economie.

Laten we mobiliseren voor 25 februari

Met deze actiedag willen we de nadruk leggen op het belang van:

• Een indicatieve loonnorm. Sectoren en bedrijven die het goed    doen, moeten meer dan 0,4% kunnen geven.
• Een aanzienlijke verhoging van de minimumlonen via een solidariteitsfonds.
• Betere eindeloopbaanregelingen met SWT en landingsbanen. Vooral in bedrijven die herstructureringen kennen.
• Een beter evenwicht tussen het professioneel- en privéleven, onder meer via collectieve arbeidsduurvermindering.