De regering heeft haar plannen met betrekking tot de zogenaamde ‘taxshift’, die ze in juli kenbaar maakte, niet wezenlijk bijgestuurd en dit ondanks het massaal verzet van vakbonden en sociale bewegingen.

Het ABVV oordeelt dan ook met recht en rede dat deze taxshift sociaal onrechtvaardig blijft. Het blijven immers de gezinnen, de werknemers en de mensen die het van een uitkering moeten hebben, die het gelag zwaar betalen.

Opnieuw worden de grote vermogens ontzien: geen echte vermogensbelasting of een noemenswaardige meerwaardebelasting die effectief zouden bijdragen aan de begroting en alternatieve financiering van de sociale zekerheid. Daarentegen worden de indirecte belastingen opgetrokken wat in het nadeel is voor de lagere inkomens omdat dit bij hen zwaarder doorweegt. Met betrekking tot de 'inspanningen' die er ondernomen worden om fiscale fraude te bestrijden, meent het ABVV dat dit enkel echte resultaten kan opleveren, wanneer deze strijd permanent en zonder enig voorbehoud wordt gevoerd. Wij betreuren het gemak waarop deze regering opnieuw fiscale amnestie verleent.

De bedrijven blijven cadeaus ontvangen met een verlaging van de bijdragen zonder dat er daarvoor engagementen op tewerkstelling worden gevraagd.

Het ABVV moet ook vaststellen dat de regering de mensen trouwens een rad voor de ogen blijft draaien. Onze berekeningen tonen aan dat veel werknemers en mensen met een uitkering meer zullen verliezen door belastingverhogingen en hogere facturen dan ze zullen krijgen via de belastingverlaging (de zogenaamde '100 euro'). Bovendien stijgen de facturen nu al, terwijl het gros van de belastingverlaging nog een ver verwijderde belofte is (einde legislatuur). Met andere woorden, enkel het positieve wordt in de verf gezet, maar uiteindelijk verliest iedereen.

Komt daar bij dat de regering angstvallig stil blijft over het bijkomende mes dat in de gezondheidszorgen, pensioenen en de Sociale Zekerheid zal worden gezet, teneinde de rekeningen toch maar te doen kloppen.

Deze regering is goed in het framen van zichzelf als een regering met een sociaal beleid. De realiteit is echter een totaal ander verhaal. De regering Michel blijft op haar conservatieve koers om de sociale welvaartsstaat stap voor stap minder sociaal te maken.