De Waalse en de Brusselse regering hebben de sluiting van de dienstenchequesector aangevraagd. En ook werkgeversfederatie Federgon heeft zich bij die vraag aangesloten. Ondertussen beslissen veel dienstenchequebedrijven zelf hun activiteiten stop te zetten. Volgens onze inschatting is al meer dan 80 procent van de sector dicht. Maar de Vlaamse regering ligt dwars. Een gemeenschappelijk vakbondsfront heeft dan ook een duidelijke oproep aan Vlaams minister Hilde Crevits en de federale regering: sluit de sector nu. 

Daarnaast moet de Vlaamse regering zoals Brussel en Wallonië het loon van de werknemers garanderen. Het gaat om geld dat de regering sowieso betaald zou hebben voor de lonen van de werknemers. Het mag niet de bedoeling zijn dat de Vlaamse regering dankzij de crisis geld bespaart op de sector en dat de werknemers terugvallen op gemiddeld minder dan 500 euro vergoeding voor tijdelijke werkloosheid.

Veel bedrijven maken nu gebruik van de tijdelijke werkloosheid om economische redenen of overmacht. En ook al steeg de uitkering hiervan van 65% naar 70% van het geplafonneerde brutosalaris, het is verre van een houdbare oplossing voor de huishoudhulpen uit de dienstenchequesector die zeer lage lonen én weinig reserves hebben. 

Naast het financiële aspect is er ook het gezondheidsrisico. De sector van de dienstencheques vertegenwoordigt 140.000 werkneemsters en meer dan één miljoen klanten, waarvan 24% ouder is dan 65 jaar. Het risico is dus reëel. Voeg daarbij het feit dat steeds meer klanten thuis zijn, vanwege telewerk of om voor de kinderen te zorgen, en de ernst is duidelijk. 

Daarom pleiten we dus enerzijds voor de sluiting van de sector. Anderzijds vragen we de regeringen om de regionale budgetten voor de dienstenchequesector, die al bestemd waren voor de huishoudhulpen, te gebruiken om een financiële strop voor deze werknemers te vermijden.

De verschillende regeringen moeten er zich van bewust zijn dat we, als de situatie ongewijzigd blijft, recht op een ongeziene, sociale catastrofe afstevenen. We vragen dat de regionale ministers met elkaar overleggen om tot een federale oplossing te komen.