Je competenties versterken door opleidingen te volgen, is altijd een goed idee. Dat weet PlastIQ, de opleidingsorganisatie voor de kunststofverwerkende sector, als geen ander. Tijdens een gesprek met Vincent Mispelaere, directeur van PlastIQ, en secretarissen Yannick Urbain, Wouter Wittevrongel en Christophe Vanhoutte, allen bevoegd voor de chemische sector, kwamen we meer over dit fantastisch initiatief te weten.

Drieledig doel
PlastIQ is het sectoraal opleidingscentrum van de kunststofverwerking, die paritair beheerd wordt door de sociale partners (werknemers- en werkgeversafvaardiging) uit de scheikunde.
 “Bij PlastIQ hebben we een drieledig doel”, legt Vincent Mispelaere, directeur van PlastIQ uit. “Doel één: ervoor zorgen dat er een opleidingsaanbod is op maat van de werknemers die reeds tewerkgesteld zijn in de sector. Op deze manier kunnen zij hun competenties versterken. Een tweede doel is de instroom van nieuwe werknemers verzekeren door samen te werken met de VDAB, die ons als opleidingscentrum voor mensen uit de kunststofverwerking erkend. Tot slot voorzien we ook een aanbod naar het onderwijs. Op deze manier ondersteunen we richting arbeidsmarkt, maar dan zeer specifiek voor de kunststofverwerking.”

Werkgever beslist

“Het is bijzonder boeiend dat PlastIQ drie doelgroepen aanspreekt, en op deze manier zoveel mogelijk geïnteresseerden bereikt. Het is volgens mij wel moeilijker om de werkenden te bereiken, wat jammer is gezien we als vakbond enorm pleiten voor levenslang leren,” zegt Christophe Vanhoutte, secretaris van AC West-Vlaanderen en verantwoordelijk voor de sector scheikunde.

Het is natuurlijk zo dat de werkgever steeds instaat voor de inschrijving van de werknemer, wanneer deze laatste interesse heeft in een module van PlastIQ. Het initiatief moet dus van de werkgever komen. “Dat is natuurlijk een drempel, gezien werkgevers soms argumenten (weinig tijd voor een opleiding, geen uren kunnen vrijmaken, het past niet,…) naar voren schuiven die ervoor zorgen dat werknemers geen opleiding volgen”, legt Vincent uit.

“En net daarom nemen we initiatieven”, vult Yannick Urbain, secretaris van AC Limburg en bevoegd voor de scheikunde, aan. Zo hebben we vorig jaar via onze delegees affiches en flyers uitgedeeld in de bedrijven en hebben we een studiedag gehouden in het T2-campus in Genk. Onze afgevaardigden kregen er informatie over PlastIQ en een rondleiding van Vincent. Nadien verspreidden zij de informatie en opleidingsaanbod van PlastIQ op de ondernemingsraad.”

“Na gesprekken met onze militanten blijkt echter dat het belang van opleiding en het bekendmaken van initiatieven als PlastIQ nog steeds zeer moeilijk liggen bij sommige werkgevers in West-Vlaanderen”, zegt Wouter Wittevrongel, secretaris van AC West-Vlaanderen bevoegd voor de sector scheikunde. “Sommigen hebben nog nooit van PlastIQ of hun divers aanbod gehoord… dat zegt voldoende. We blijven dus als vakbond hierop inzetten.”

Opleiding = win-win

Opleiding is volgens Vincent een grote meerwaarde voor de werknemer, gezien het zijn positie op de arbeidsmarkt versterkt. Een goedopgeleide werknemer staat volgens hem stevig in zijn schoenen en heeft een sterke onderhandelingspositie. Opleiding komt echter ook de werkgever ten goede: “opleiding komt nog te vaak op de tweede plaats, maar het is juist belangrijk dat werkgevers hun medewerkers blijven stimuleren tot het volgen van opleidingen om de concurrentiekracht te behouden.”

Opleiding is dus écht belangrijk! Tijdens de laatste sectorale onderhandelingen werd bekomen dat de vier gemiddelde opleidingsdagen per werknemer opgetrokken werden naar vijf, en dat er per werknemer een individueel opleidingsrecht van één dag bestaat. Dit was echter geen evidentie en de werkgeversvertegenwoordiging was hier zeer weigerachtig tegen, aldus Wouter: “De directeur van het sociaal departement maakte er tussendoor zelfs een grapje over, of wij daarmee gingen bloemschikken. Dat zo’n belangrijke speler in de sector dergelijke uitspraken doet, zegt volgens mij voldoende.”

“We hebben op papier verbeteringen kunnen creëren voor de werknemers uit de scheikunde, maar moeten er nu als vakbond op toezien dat de mensen dat recht effectief gaan gebruiken. Opleiding is een win-winsituatie”, stelt Yannick.

Maar we zijn er als vakbond nog niet volgens Christophe, ook al is er vooruitgang geboekt. De critici zullen zeggen dat het nooit genoeg is voor de vakbond, maar het gaat hier om een gemiddelde. “Het kan dus zijn dat 10 werknemers bijvoorbeeld alle vormingsdagen opnemen en 100 anderen niets volgen. Er is slechts één dag verzekerd als individueel recht, daarom zullen we dit punt op de agenda blijven zetten en zal dit terug in onze eisenbundel verschijnen bij de volgende onderhandelingen”, zegt hij.

Mentaliteitsswitch = must

PlastIQ communiceert veel, er is veel mond-aan-mondreclame en er worden veel initiatieven genomen… maar ze blijven afhankelijk van HR-diensten of afdelingsverantwoordelijken omdat ze geen rechtstreeks contact hebben met de werknemers. In grotere bedrijven verloopt het proces meestal sneller en een goed sociaal overleg werpt vaak z’n vruchten af. In kleinere bedrijven is dat natuurlijk anders.

“In kleinere kmo’s waar de werkgever het voor het zeggen heeft en waar er ook nog eens geen sociaal overleg is, blijft een recht een recht dat werknemers niet opnemen. Daarom is het misschien beter om over te gaan tot een soort verplichting waarbij opleiding móét worden gevolgd’, zegt Yannick.

Wouter voegt eraan toe dat een mentaliteitsswitch een must is, gezien er veel bedrijven zonder vakbondsafvaardiging in het kmo-landschap zijn: “We kunnen op sectorniveau onderhandelen, maar als de werkgevers niet mee willen… We hebben daarbij enkel zicht op bedrijven met afvaardiging en merken dat het zeer moeilijk is om werkgevers mee te krijgen in dat verhaal. Het is erg als je als sociale partner moet nadenken over een verplichtend karakter met eventueel sanctiebeleid. Zelf ben ik er geen voorstander van, maar als je iets wil bereiken… dat maakt het niet gemakkelijk.”

Enkele cijfers

Uitdagingen voor de toekomst

Er zijn enkele uitdagingen voor PlastIQ in de toekomst. Zo blijft de digitalisering natuurlijk niet stilstaan. Vincent licht toe: “de sturing gaat tegenwoordig via de tablet en de laatste nieuwe sturingen zijn dan ook gigantisch geëvolueerd. We voelen dat bepaalde doelgroepen een zekere angst hebben wanneer ze tablets en touchscreens zien.”

Verder stelt Vincent dat het nodig is mensen te vinden die de job willen uitvoeren. Er is de instroom van nieuwkomers die interesse hebben in de kunststof. Het is een zeer intensief proces, waarbij deze werknemers hulp nodig hebben voor randactiviteiten (itsme, inschrijving VDAB,…), maar Vincent geeft aan dat het wel lukt: “Het coachen/begeleiden is bij ons belangijker voor men kan starten met de opleiding, maar het werkt en lukt wel. Ook al is het met vallen en opstaan en is het intensief.”

Meer info:
Check de website van PlastIQ hier. Voor hun opleidingsaanbod klik je hier.
Meer over opleidingen voor werknemers uit de scheikunde vind je hier.