Na 26 ontslagen geen werkzekerheid voor de overblijvende werknemers

Cytiva Belgium, het vroegere Pall Life Sciences, blijft zijn werknemers van de weekendploeg onder druk zetten om vrijwillig het bedrijf te verlaten na 26 ontslagen op 10 november 2023. Het bedrijf probeert op deze manier de wet Renault te omzeilen.

Ondanks monsterwinsten de voorbije jaren, gaat de tewerkstelling in het bedrijf gelegen in Hoegaarden er al een hele tijd op achteruit. Door de overcapaciteit is er zowel in de weekendploeg als in de weekploeg economische werkloosheid op structurele basis sinds april.

Eind september werd beslist de weekendploeg, waarin 61 mensen werden tewerkgesteld, stop te zetten. Lange dagen van overleg met de vakbonden volgden maar de directie was duidelijk: een procedure Renault zou onder geen beding worden opgestart. Men rekende op voldoende vrijwillige vertrekkers om de overcapaciteit in de weekploeg op te lossen.

Op 10 november ging de directie onder druk alsnog over tot 26 ontslagen met C4 Economische reden. Strategisch bleef men uiteraard onder de drempel van 30 werknemers om zo de wet Renault te omzeilen. Deze groep werknemers heeft nu recht op werkloosheidsvergoedingen maar dit geldt niet voor hun overgebleven collega’s. Zij blijven achter in totale onzekerheid, onder dagelijkse druk om een keuze te maken die geen keuze is:

  • Ga over naar de weekploeg MAAR we geven je geen werkzekerheid want er is nog steeds enorme overcapaciteit
  • Vertrek vrijwillig (zonder recht op werkloosheid) MAAR teken hiervoor een dading , eenzijdig opgesteld door de directie, waarbij je afstand doet van al je rechten op een juridisch vervolg.

Onderstaande getuigenissen geven weer hoe de werknemers al weken lijden onder de onmenselijke houding van deze afstandelijke crisisdirectie. Deze getuigenissen zijn naamloos gezien dit de manier is waarop de directie hen behandelt: als nummers.

Morgen, dinsdag 28 november 2023,organiseert het gemeenschappelijk vakbondsfront om 11u00 een actie om het personeel te informeren en ondersteunen in deze moeilijke periode. De vakbonden blijven vragende partij voor een gedragen sociaal overleg.

Wij nodigen de pers van harte uit.

Het gemeenschappelijk vakbondsfront

Olivier Van den Eynde - ABVV SCHEIKUNDE - 0496 60 71 77

Tamara Saey - ACV BIE  - 0478 57 01 58                                          

Lieven Gulinck - ACLVB - 0476 88 01 82

Werknemers getuigen

Weekendploeg werknemer nummer 14 – Ontslag met C4 Economische reden

‘Ik heb me nooit zo oneerlijk behandeld en gebruikt gevoeld als nu.’

Toen de weekendploeg begon, vertelden ze ons dat we zouden terugkeren naar de weekploeg van zodra de weekenddienst zou eindigen, in dezelfde ploeg en met dezelfde functie. Ze hebben mij en mijn collega's bij opstart van het weekend gevraagd om mensen te zoeken die geïnteresseerd waren om te werken bij Pall. Ik heb mensen gevonden die vervolgens een contract hebben gekregen en die ik heb opgeleid.

Tijdens de laatste vergadering werd gezegd dat diegenen met ervaring zouden kunnen blijven. Heb ik geen ervaring?

Tijdens de tweede bijeenkomst kregen we te horen dat we tot op het einde van het jaar zouden werken, wat ons weer hoop gaf. En het was valse hoop. Op het formulier dat we kregen toegestuurd en dat we moesten invullen of we zouden vertrekken of blijven, stond dat als je niets invulde/ondertekende, je automatisch in de week zou worden geplaatst. Daarom heb ik niet getekend, wetende dat ik naar de week zou gaan.

Ik heb het gevoel dat ik gewoon een nummer was voor dat bedrijf. De manier waarop ze me lieten gaan met hun loze beloftes. Ik voel me gebruikt omdat al mijn moeite voor niets is geweest. Ik heb alles gegeven voor dit bedrijf. Als mijn supervisor er bijvoorbeeld niet was, nam ik het over zonder compensatie, maar ik weet dat het in de week van de nachtdienst wel werd gecompenseerd. Ik ben nogal emotioneel omdat ze me zonder geldige reden hebben laten gaan. Waarom zeg ik “geen geldige reden”? Omdat ik gebeld heb en ze niets te zeggen hadden.

Ik heb heel lang meer gedaan dan nodig omdat er onvoldoende celleaders waren. Dus, omdat ik gewoon een nummer was, werd ik ontslagen. Ik heb me nooit zo oneerlijk behandeld en gebruikt gevoeld als nu.

 

Weekendploeg werknemer nummer 35 – Gedwongen ‘vrijwilllig’ vertrek na 5 jaar dienst

‘Dit was mijn eerste werkervaring, ik hoop dat ik in de toekomst een menselijke werkgever vind’

In september 2023 kwam de directie ons meedelen dat de weekendploeg ging worden stopgezet. Enkele maanden eerder hadden ze ons gezegd dat ze nog een goede toekomst zagen voor het bedrijf. Een maand lang leefden wij in onzekerheid en voelden we ons instabiel. Wij moesten 24 uur per weekend komen werken en konden niet anders dan hierover te piekeren. In 4 dagen tijd moesten wij een beslissing nemen over onze toekomst. Ga ik nog een job hebben? Kan ik naar de week? Hoe moet ik mijn rekeningen blijven betalen?

Mentaal voelde ik mij gebroken, de directie stuurde meerdere mails op mijn privé mailadres om ons onder druk te zetten een “niet-bindend” document te ondertekenen!

Een maand vol onrust werd op social media geuit wie een ontslag telefoontje had gekregen. Ik had al snel door dat ik op de stapel van de ‘ongelukkige zonder C4’ was beland.

De directie wist dat ik niet naar de week kon, dus werd ik verplicht om zelf te vertrekken. We zijn een nummer binnen het bedrijf in plaats van een naam met een gezicht. Ze hebben ons steeds gezegd dat ons welzijn belangrijk is maar het tegendeel is waar. De reden waarom ik mentaal op ben is omdat mijn werkgever mij zeer veel stress, druk en slapeloze nachten heeft bezorgd!

Dit was mijn eerste werkervaring, ik hoop dat ik in de toekomst een menselijke werkgever vind.

 

Weekploeg werknemer nummer 87 – Ontslag gegeven om mentale gezondheid te beschermen

‘Dit was het bedrijf waar ik kapot ging’

Ik ben gestart bij PALL toen het nog een bedrijf was in volle groei. Nooit eerder had ik een job en collega’s waar ik me zo goed bij voelde. Ik kwam met veel plezier werken.

Het laatste jaar had ik vaak gedurende een volledige shift bijna niets te doen, er werd me dan aangegeven een beetje trager te werken of mij wat bezig te houden. Dit was niet de reden waarom ik elke dag ging werken.

Na verloop van maanden werden mijn collega’s gefrustreerder, kwam ik met lood in mijn schoenen naar het werk. Ik hoorde dat er meer en meer schriftelijke verwittigingen werden verzonden. Ik voelde me hier niet langer goed. Ik voelde angst dat ze mij gingen zoeken, treiteren, ...

Ik heb wakker gelegen met de vraag: wat moet ik doen? Blijf ik of ga ik weg?

Uiteindelijk heb ik de beslissing genomen om het bedrijf te verlaten. Dit was niet langer het bedrijf waar ik graag werkte, met plezier naartoe ging en me gewaardeerd voelde.

Dit was het bedrijf waar ik kapot ging.

 

Weekploeg werknemer nummer 62 - Afwachtende weekwerknemer

‘Zij hebben de mensen behandeld zoals onze producten: Single Use’

Dat er iets moest veranderen in het bedrijf, dat voelde iedereen al aankomen. Er werd lange tijd getwijfeld of de nacht of het weekend het eerst moest sneuvelen. Na maanden non-communicatie was het dan zover. Het werd de weekendploeg.

Goed nieuws: er was een beslissing genomen. Al wisten we niet dat ze onze collega's als vuil zouden behandelen. De directie beweert telkens dat ze het beste met de collega's voorheeft en dat het aan de vakbonden lag dat er geen akkoord kwam. Gelukkig kunnen wij zelfstandig denken en we hebben al snel beseft dat ons ‘crisismanagement’ enkel aan zichzelf denkt.

De laatste weken waren er vaak vergaderingen tussen vakbond en management, waaronder verzoeningspogingen. Wij als werknemers hadden altijd hoop, al werd die snel de kop ingedrukt toen we op onze privé-mail de eenzijdige beslissingen van Bernard Goethals lazen.

Ze probeerden de collegialiteit bewust te ondermijnen door de collega's van de week tegen

die van het weekend op te zetten. Dit onder meer door het beloven van een premie als je naar de week zou gaan. Zo zou er in de week ontevredenheid ontstaan en zouden er ‘hopelijk’ weer wat mensen zelf opstappen.

Ik hoop oprecht dat het management een lesje krijgt in menselijkheid. Zij hebben de mensen behandeld zoals onze producten: Single Use.