Militaire bezetting én COVID-crisis: impact op de werknemers

De militaire bezetting heeft al jaren  een enorme impact op het dagelijks leven van de Palestijnen. De huidige coroncrisis heeft dat alleen maar versterkt.   In de Palestijnse gebieden zijn officieel ongeveer 1500 mensen besmet met het coronavirus en vielen er 5 dodelijke slachtoffers. Maar vermoedelijk ligt het aantal reële gevallen een pak hoger. 

De  militaire bezetting en alle gevolgen ervan hadden al een enorme impact op het dagelijkse leven van de Palestijnen. Op de Westelijke Jordaanoever zijn de werkloosheidscijfers torenhoog en de lonen laag. Ongeveer 130.000 Palestijnen gaan uit economische noodzaak in Israël of in de illegale nederzettingen werken.

De meeste Palestijnen werken er in de bouwsector, als goedkope, makkelijk in te ruilen werkkrachten. Ze worden geconfronteerd met louche koppelbazen en zijn vaak het slachtoffer van uitbuiting. De Palestijnse vakbonden hebben weinig middelen om hen te ondersteunen. Het is ook geen toeval dat de meerderheid van de dodelijke slachtoffers van arbeidsongevallen Palestijnen zijn.

Onzekerheid en willekeur

De coronacrisis versterkte de situatie van onzekerheid en willekeur. Sommigen verloren onmiddellijk hun job, andere mochten niet naar huis terugkeren en moesten in er in barslechte omstandigheden blijven logeren. Er zijn ook gevallen bekend van Palestijnse werknemers met COVID-symptomen, die aan een checkpoint werden gedumpt en aan hun lot overgelaten. Velen keerden ondertussen wel terug naar huis maar werden daar dan weer scheef bekeken als potentiële virusdragers.

Gezondheidszorg

De Gaza-strook is omwille van de blokkade al 14 jaar afgesloten van de buitenwereld en dus eigenlijk voortdurend in lockdown. Gaza is al zo goed als onleefbaar en de gezondheidszorg kampt met vele tekorten. Als COVID-19 daar toeslaat, dan wordt dat een drama.

De militaire bezetting en blokkade moet stoppen, dat is de enige rechtvaardige oplossing, maar dat scenario is momenteel helaas niet aan de orde. De internationale gemeenschap én vakbonden moeten op deze nagel blijven kloppen en actief druk zetten.