Na de ondertekening van de CAO die een loonsverhoging voorzag voor de Vlaamse en Waalse huishoudhulpen was er – terecht – veel ongenoegen in Brussel. En dit zowel bij de huishoudhulpen zelf als bij de Brusselse politici. Voor de vakbonden was het steeds duidelijk: de Brusselse werkneemsters moeten dezelfde loonsverhoging krijgen als hun collega’s in Vlaanderen en Wallonië. Gelijk loon voor gelijk werk!

Ook in de Brusselse politiek was er snel eensgezindheid. Een discriminatie op basis van Gewest kan absoluut niet! De bevoegde minister van werk Bernard Clerfayt kwam vorige maand met constructieve voorstellen om een bijkomende financiering te voorzien voor de ondernemingen.

Voor de Brusselse werkgevers is het echter niet genoeg. Voor hun aandeelhouders is het nooit genoeg. De voorgestelde financiering is nochtans ruim voldoende om de gevraagde loonsverhoging te financieren. De houding van werkgeversfederatie Federgon is ronduit schandalig. Federgon blijft de werkneemsters gijzelen om de aandeelhouders tevreden te stellen… terwijl veel commerciële dienstenchequebedrijven rijkelijk dividenden blijven uitkeren.

Ondertussen liggen er in het Brussels Parlement voorstellen klaar om die bijkomende financiering te verankeren. Zonder akkoord van Federgon is dit echter een blanco cheque voor de ondernemingen: er is geen enkele garantie dat de bedrijven de extra middelen zullen gebruiken voor een loonsverhoging. De vakbonden roepen de parlementsleden op om de teksten aan te passen zodat er geen extra geld naar de bedrijven gaat zonder staalharde garanties. De huishoudhulpen zullen op woensdag 8 oktober om 8u30 actie voeren aan het Brussels Parlement om deze boodschap luid en duidelijk over te brengen aan de parlementsleden.