Kledingbedrijven doen voor hun confectie beroep op producenten in lageloonlanden, in Azië, maar ook in Latijns Amerika. De overheid trekt hen aan met vrijhandelszones, waar geen belastingen moeten betaald worden en waar syndicaal werk bemoeilijkt wordt, bijvoorbeeld met zwarte lijsten van vakbondsleden. Wij gaan daartegenin en slaan de handen in elkaar voor betere lonen en arbeidsvoorwaarden.

Eerder deze maand was Pedro Ortega, een vakbondsman uit Nicaragua, in Europa. Hij kwam er de regionale samenwerking voorstellen van vakbonden uit Honduras en Nicaragua. Zij zullen over de grenzen heen ijveren voor betere arbeidsvoorwaarden en een leefbaar loon. Dit is nodig, omdat momenteel de verschillende landen tegen elkaar uitgespeeld worden. Hogere lonen zijn noodzakelijk als je weet dat het minimumloon in Nicaragua 155$ bedraagt, terwijl meer dan 400$ nodig is om een leefbaar inkomen voor een gezin te garanderen.

Het is de bedoeling op langere termijn om deze regionale samenwerking uit te breiden naar Guatemala en El Salvador. Tot nu toe is vakbondsactiviteit er in de maquilas moeilijk, zeker in Guatemala, een levensgevaarlijk land voor vakbondsleiders. Internationale druk op de kledingketens moet hier een oplossing brengen.

Pedro Ortega was hier op uitnodiging van FOS, het Fonds voor Ontwikkelingssamenwerking dat projecten in Nicaragua ondersteunt met als doel de sociale bescherming te verbeteren, o.a. door een betere vakbondswerking. Hij had contacten met de Belgische vakbonden en met de Schone Kleren Campagne. Samen met een delegatie van de Algemene Centrale werd CleanLease in Oedelem bezocht, en Arcotec in Brugge. Op de foto zie je hem samen met AC-delegee Mario Vanstaen.