Deeltijds werk is voor veel vrouwen geen vrijwillige keuze. Slechts 8,5 procent geeft aan geen voltijdse job te wensen. Het deeltijdse loon, en bijgevolg lage pensioen dat ze hiermee opstrijken is vaak ook onvoldoende. Toch neemt de regering een reeks maatregelen die het deeltijdse werkneemsters nog een stuk moeilijker maakt. 

De regering broedt op een wetsontwerp dat de regels over deeltijds werk op een gevaarlijke manier versoepelt. Momenteel moet het arbeidsreglement het uurrooster duidelijk vermelden, zodat deeltijdse werknemers toch enige zekerheid hebben over de dagen en uren waarbinnen ze werken. De regering wil het mogelijk maken dat bijvoorbeeld enkel ‘gespreid werken tussen 6 en 20u’ wordt vermeld.

Altijd beschikbaar

Bovendien moet de werkgever de uurroosters pas ten laatste 24 uur op voorhand communiceren. Vandaag moeten de werknemers hun precieze werkroosters minimum 5 dagen op voorhand kennen en in heel wat paritaire comités werden deze termijnen zelfs verhoogd. Dit is een aanslag op het privéleven van veel arbeidsters. Hoe moeten zijn bijvoorbeeld kinderopvang organiseren als hun uurrooster zomaar gewijzigd kan worden en bovendien slechts de dag ervoor meegedeeld?

Meer flexibiliteit voor minder loontoeslag

Tot slot wordt ook gesnoeid in de loontoeslag die deeltijdse werknemers met een flexibel uurrooster krijgen voor bijkomende uren. Onze politici willen dit afschaffen: een mooie besparing voor de werkgevers, die voor de deeltijdse werknemers echter niet tot een echte voltijdse baan leidt. Ook hier zijn het vooral vrouwen die worden getroffen.

Inkomensgarantie-uitkering drastisch ingeperkt

De regering heeft het ook gemunt op deeltijdse werknemers met een inkomensgarantie-uitkering. Die uitkering is een supplementje voor mensen die een deeltijdse job gevonden hebben, maar daarmee niet aan een leefbaar inkomen geraken. Hun mager loontje en de kleine toeslag maken het min of meer haalbaar. 51.000 mensen kregen die IGU, de overgrote meerderheid, negen op tien, zijn vrouwen. Velen onder hen zitten in sectoren van onze vakcentrale, vooral dan in de dienstencheques en de schoonmaak.

Ook minder pensioen

De regering Michel heeft sinds januari 2015 het bedrag van de IGU verlaagd voor alleenstaanden en samenwonenden. Daarnaast zijn 13.000 mensen hun IGU kwijtgeraakt, omdat het maximumloon dat je mag verdienen om er aanspraak op te maken, is verlaagd. En tot slot wordt de IGU vanaf 2018 na twee jaar gehalveerd. Dit zal bovendien ook een invloed hebben op de pensioenen van deze werkneemsters.

Op zoek naar onbestaande jobs

De argumentatie van de regering is dat de IGU een tijdelijke maatregel moet zijn en dat de werkneemsters ondertussen op zoek moeten naar een voltijdse baan. Maar zij werken vaak in sectoren waar die banen nu eenmaal schaars zijn, of door de flexibele werkuren onmogelijk te combineren met een gezinsleven. Ze moeten dus op zoek naar iets dat niet bestaat!

Lees ook: Pensioenhervorming regering: bloedbad voor pensioenen van vrouwen