Op 19 en 20 september verzamelden de delegees uit de glasnijverheid in La Roche voor hun vakcongres. Dit congres wordt om de vier jaar georganiseerd en is van groot belang voor het syndicale werk. Het laat toe om de balans op te maken van het geleverde werk. Maar het is ook de gelegenheid om vooruit te kijken: een zicht te krijgen op de uitdagingen die op de werknemers afkomen en de strategieën voor morgen vast te leggen.

De glassector had het de voorbije jaren niet onder de markt. Tussen 2003 en 2015 verloren bijna 4 werknemers op 10 hun job. Bij deze sluitingen en herstructureringen tellen we onder meer Saint-Gobain Sekurit in Auvelais, Saint-Gobain Glass, AGC Roux of nog AGC Athus.

Waar zijn de ondernemers?

Tijdens het congres, hekelden de delegees meermaals de financiële wurggreep waarin de bedrijven zijn terechtgekomen. De bedrijfsleiders hebben het alleen nog over cijfers en winst, in plaats van zich zorgen te maken over de productie en de ontwikkeling van nieuwe producten.

Wat de delegees bovenal betreuren zijn de financiële cadeaus die de ondernemingen krijgen zonder de minste tegenprestatie. Zelfs de bedrijven die personeel ontslagen profiteren hier evengoed van. Een ander frappant voorbeeld: wanneer men vandaag in een volcontinu systeem werkt, wordt één dag op vier gewoon betaald door de gemeenschap (door de vrijstelling van de bedrijfsvoorheffing die het bedrijf dan ontvangt). Dat is simpelweg onaanvaardbaar.

Geloven in Europa

Een belangrijke gast op het congres was Enrico Gebellieri, de laatste voorzitter van het raadgevend comité van de EGKS, de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal. Samen met hem bogen de delegees zich over de situatie in Europa. Het was voor iedereen duidelijk dat er een totaal gebrek is aan bescherming van de Europese glasindustrie tegen de invasie van zeer goedkope glasproducten, die bovendien geproduceerd worden zonder respect voor het milieu.

Wat de delegees het meest tegen de borst stuit is het gebrek aan industriële coördinatie. Enrico Cebellieri herinnerde eraan dat de Europese Unie onstaan is vanuit een project van industriële vrede en heropleving. Maar vandaag lijkt de concurrentie tussen de landen juist de regel.

Laatste congres voor Brahim Hilami

Voor Brahim Hilami, zeven jaar lang federaal secretaris van de glassector, was het de gelegenheid om de fakkel door te geven aan Andrea Della Vecchia, en om de balans op te maken van het geleverde werk. ‘Het is duidelijk dat het klimaat niet gunstig was, de sector heeft veel geleden. Maar ik blijf optimistisch. De expertise is een feit en het is een sector die over een sterk aanpassingsvermogen beschikt. Ik durf onomwonden zeggen dat de glassector nog een toekomst heeft in België. Daar blijf ik van overtuigd.’

En morgen?

Tijdens de debatten werd natuurlijk ook uitgebreid gekeken naar de toekomst. Voor onze delegees is het duidelijk dat de toekomst gebaseerd moet zijn op solidariteit, een betere verdeling van het werk en vooral een goede dosis lef en moed.  

Voor die solidariteit kunnen we alvast rekenen op al onze delegees. Wat betreft lef en moed, waar blijven de werkgevers ? 

Foto album van het vakcongres Glasnijverheid