Premier Michel op bezoek in Israël en Palestina: reactie Midden-Oosten platform

Premier Michel bezoekt Israël en Palestina op een moment dat de sluipende annexatie van Palestijns grondgebied ongekende hoogten kent. We willen dat hij een duidelijk signaal geeft.

Premier Michel brengt begin deze week (6-8 februari) een bezoek aan Israël en Palestina. De sluipende Israëlische annexatie van Palestina bereikt sinds het aantreden van president Trump ongekende hoogten. Het bezoek van Premier Michel komt op een cruciaal kantelmoment in het Israëlisch-Palestijnse conflict, waarbij Israël meer dan ooit duidelijk maakt niet geïnteresseerd te zijn in een einde aan de bezetting van Palestina.

Wij verwachten dat premier Michel tijdens zijn bezoek duidelijk maakt dat de EU concrete acties zal ondernemen om dit tegen te gaan. België moet binnen de EU pleiten tegen een geplande versterking van de Europees-Israëlische relaties. Ook de uitbouw van een consequent "differentiatiebeleid" tussen Israël en Israëlische nederzettingen, inclusief een importverbod op nederzettingenproducten, is essentieel.

Alle remmen los

Sinds het aantreden van Trump op 20 januari werd de bouw van 6.000 nieuwe nederzettingen aangekondigd, meer dan in heel 2016 samen. Israël kondigde ook plannen aan voor de bouw van een volledig nieuwe nederzetting, de eerste officiële Israëlische nederzetting sinds 1999. In de eerste drie weken van januari 2017 werden 119 Palestijnse huizen door het Israëlische leger vernietigd en 177 Palestijnse burgers gedwongen verplaatst. In het Israëlische parlement circuleren wetsvoorstellen om nederzettingen officieel te annexeren of verschillende "outposts" retroactief te legaliseren, wat door de EU beschouwd wordt als een openlijke stap tot annexatie.

De sluipende Israëlische annexatie van Palestijns grondgebied gaat dus aan een ongezien hoog tempo voort. Nederzettingen en de gedwongen verplaatsing van burgers zijn nochtans oorlogsmisdaden onder het internationaal humanitair recht. De Israëlische Premier Netanyahu klopt zichzelf ondertussen op de borst dat er geen enkele regering is die "ooit zoveel heeft gedaan voor de nederzettingen" als de zijne en dat hij de Palestijnen hooguit een "ministaat" zal geven. Verschillende Israëlische ministers verklaren openlijk voorstander te zijn van een officiële annexatie van Palestijns grondgebied.

Catastrofaal signaal

En de Europese Unie? Die doet wat ze al jaren doet: het conflict managen zonder de druk op Israël te verhogen. Europees Hoge Buitenlandvertegenwoordiger Mogherini is "bezorgd" en veroordeelde reeds de aankondiging van nieuwe woningen, terwijl minister van Buitenlandse Zaken Reynders de Israëlische acties "betreurt". Ook Premier Michel zal ongetwijfeld zijn "bezorgdheid" uiten, zonder hier concrete gevolgen aan te verbinden.

Wat erger is: in plaats van Israël te bestraffen voor zijn veelvuldige schendingen van het internationaal recht staat de EU op het punt om de bilaterale relaties met Israël te versterken. Op 28 februari vindt wellicht een EU-Israël Associatieraad plaats waarbij de banden met Israël verder zouden worden aangehaald. Op een moment dat Israël duidelijk te kennen geeft zich niets van het internationaal recht aan te trekken, zou zo’n versterking een catastrofaal signaal sturen.

Nood aan Europees leiderschap

In plaats van Israël te belonen voor zijn blijvende bezetting van Palestina, moet het land duidelijk worden gemaakt dat er een prijs aan verbonden is. Dat is een noodzakelijke voorwaarde voor de herlancering van betekenisvolle Israëlisch-Palestijnse vredesgesprekken.

Het is immers een voor twaalf in het Israëlisch-Palestijnse conflict. België moet daarom binnen de EU pleiten voor een onmiddellijk uitstel van de EU-Israël Associatieraad. Zolang Israël het internationaal recht niet respecteert, kan er geen sprake zijn van een versterking van de bilaterale relaties met Israël. Integendeel: België moet in navolging van een recente VN-Veiligheidsraadresolutie werken aan de verdere uitbouw van een Europees "differentiatiebeleid", waarbij Israëlische nederzettingen systematisch worden uitgesloten uit de politieke, economische en financiële relaties tussen Europa en Israël.

Dergelijk differentiatiebeleid wordt ook gevraagd door de Europese ambassadeurs in Oost-Jeruzalem en het Belgische parlement. Het is nu enkel nog een kwestie van het omzetten van die mooie beloftes in concrete daden.

Willem Staes - Beleidsmedewerker Midden-Oosten en Noord-Afrika

Voor het Midden-Oostenplatform: 11.11.11, Algemene Centrale ABVV, Broederlijk Delen, FOS, Geneeskunde voor de Derde Wereld, Intal, Palestina Solidariteit, Pax Christi Vlaanderen, Vrede vzw.