Vrouwelijke delegees? Een troef voor onze vakbond
Het aantal vrouwelijke delegees in onze centrale stijgt. En dat is een troef voor onze vakbond, aldus Werner Van Heetvelde en Robert Vertenueil.
Voor de Algemene Centrale - ABVV, is gender een belangrijk thema en niet alleen op 8 maart. In het verleden telde onze arbeiderscentrale altijd meer mannelijke delegees. Maar met sectoren zoals de schoonmaak, de dienstencheques of de non-profit, steeg het aandeel vrouwelijke afgevaardigden. Een echte kans voor onze vakbond. Dat is wat Werner Van Heetvelde en Robert Vertenueil, respectievelijk voorzitter en algemeen secretaris van onze centrale uitleggen.
Werner: We zijn heel blij dat we meer en meer vrouwen mogen verwelkomen, maar we weten dat het nog beter kan. In een aantal sectoren zien we dat vrouwelijke kandidates een grotere kans hebben om verkozen te worden dan hun mannelijke collega’s. Dit is het bewijs dat vrouwen een plek verdienen in de syndicale delegaties, en niet alleen om de lijsten te vullen.
Robert: Met de groei van sectoren als de dienstencheques, engageren meer vrouwen zich in de vakbond. Maar het klopt dat sommige stereotypen moeilijk uit te roeien zijn. Voor sommigen is de vakbondswereld nog steeds een mannenwereld. Zij hebben het fout. Onze arbeiders en arbeidsters erkennen allemaal de meerwaarde van vrouwen. Ze hebben een andere kijk op de dingen, een andere aanpak bij onderhandelingen of conflicten. Voor ons is het duidelijk dat we vrouwelijke delegees nodig hebben in onze vakbond.
'Deze regering kent de realiteit niet'
Werner: Helaas is dit voor de regering Michel geen evidentie. Integendeel. De maatregelen van de regering duwen vrouwen nog verder in een hoek. In het bijzonder de meest kwetsbare groepen, zoals wie deeltijds werkt. Voor deze regering doen alle vrouwen die deeltijds werken dat vrijwillig. Maar wat met alleenstaande moeders, of met werkgevers die geen voltijdse jobs willen geven omdat ze ook weten dat dat fysiek niet mogelijk is? Deze regering kent echt de realiteit van de gewone mensen niet.
Robert: Temeer daar deze maatregelen arbeidsters harder treffen. Het zijn zij die vaak de meest onmogelijke uurroosters hebben, moeilijk te verenigen met hun gezinsleven. Ze werken deeltijds uit noodzaak. Als zij hun loopbaan onderbreken is dat vaak voor hun kinderen. En dan worden ze nog gestraft! Het is op deze nagel dat we blijven kloppen, 365 dagen per jaar!
Werner: In tegenstelling tot de overheid, vechten wij voor maatregelen die –ook al komen ze iedereen ten goede- zeker ook positief zijn voor vrouwen. Bijvoorbeeld een collectieve arbeidstijdverkorting of verhoging van het minimumloon. Dit is geen utopie. Anders en beter is mogelijk. Daar hameren we al maanden op daar willen we de overheid van overtuigen.
