De Algemene Centrale – ABVV Antwerpen-Waasland ondersteunt in samenwerking met FOS drie syndicale projecten in Colombia. In mei bezochten Joke Dupont, vakbondssecretaris, en Rudy Sohier, projectcoördinator, de Colombiaanse partners om samen met hen de planning voor de komende jaren te bespreken.

Waarom ondersteunen jullie projecten in Colombia?

Joke: Internationale solidariteit is voor ons erg belangrijk. In België hebben we een goed uitgebouwd systeem van sociale rechten en worden de vakbonden erkend. Maar elders in de wereld is dat helemaal niet het geval. Daar gaan werkgevers vrij hun gang en hebben de arbeiders weinig of geen rechten. We willen lokale vakbonden ondersteunen om een tegenmacht op te bouwen. Daar worden we uiteindelijk allemaal beter van.

Wat betekent die ondersteuning concreet?

Joke: Sinds 2005 investeren we 5 eurocent van elke ledenbijdrage in internationale projecten ter versterking van de plaatselijke syndicale structuren, en dit in samenwerking met de Belgische overheid, die controleert of alle middelen correct worden gebruikt.

Wat was de doelstelling van jullie reis?

Joke: We geloven niet in een top-down aanpak. De mensen ter plaatse weten zelf het beste wat hun noden zijn. We bespraken die samen met hen en bekeken hoe we hen het beste kunnen ondersteunen. We legden voor de verschillende projecten samen een jaarplanning vast.

Kan je de situatie in Colombia vergelijken met België?

Joke: In Colombia bestaat een systeem van sociale zekerheid. Maar in de praktijk kunnen weinig mensen er gebruik van maken, vaak omdat de werkgevers de sociale zekerheidsbijdragen niet betalen. De vakbonden zijn er erkend en kunnen collectieve arbeidsovereenkomsten afsluiten. Maar ook die rechten worden vaak met de voeten getreden. Vakbondsleiders worden er afgeperst, onder druk gezet en zelfs met de dood bedreigd.

Is de situatie niet verbeterd door het vredesakkoord?

Joke: Er is inderdaad een vredesakkoord gesloten tussen de regering en de rebellen, de Farc. Maar de basis van het conflict, de sociale onrechtvaardigheid, is er nog steeds. En er zijn nog altijd paramilitaire organisaties actief die hardhandig optreden.  

Hebben jullie tijdens de reis die vijandigheid zelf ook ervaren?

Joke: Inderdaad. Een van onze partners had voor de verplaatsingen een ambulance voorzien in plaats van een gewoon busje, zodat we minder zouden opvallen. En nadat we op een lokale radiozender een interview hadden gegeven werd ons op een aantal plantages de toegang geweigerd en kreeg één van de lokale partners een aantal dreigtelefoontjes.

Wat neem je mee naar je dagelijks werk als vakbondssecretaris?

Ik heb een ongelooflijk respect voor de Colombiaanse militanten die zich met gevaar voor eigen leven inzetten voor hun collega’s. Dat is erg inspirerend en motiverend. Daarnaast stel ik vast dat het syndicale landschap in Colombia nog erg versplinterd is. Heel veel kleine vakbonden en organisaties die niet altijd samenwerken, net zoals bij ons 100 jaar geleden. Wij zijn er in geslaagd om een structuur en eenheid op te bouwen. Dat moeten we koesteren.

Lees ook het interview met vakbondsleider Huber Ballesteros.