Ik werk in de industriële reiniging in de regio Bergen. En zoals zo vaak in onze sector werk ik deeltijds. Er zijn, spijtig genoeg, heel wat dingen die ik graag zou willen zien veranderen. Eerst en vooral moet ik van dag tot dag een daling van mijn koopkracht vaststellen. Ik heb er werkelijk genoeg van te moeten toekijken hoe deze regering de werkenden armer maakt door maatregelen te nemen die er enkel toe leiden dat de rijken nog rijker worden. We moeten dringend het evenwicht herstellen.

De beslissingen van de regering over de eindeloopbaan maken mij nog meer bezorgd. Vooral dan die discussie over de zware beroepen. De leden van de regering gaan er waarschijnlijk vanuit dat het werk in de schoonmaaksector niet zwaar is… Wel, ik nodig ze met plezier uit om een kijkje te nemen op het terrein. Ze hebben geen idee van de realiteit zoals wij ze ervaren.

Mijn realiteit dwingt mij ook om een privéleven te combineren met het werk. Ik ben een moeder van twee kinderen. En ik ben voor hun zorg compleet afhankelijk van de hulp van mijn ouders. Als ik hoor dat de regering een systeem wil introduceren van loopbaansparen, dan spring ik uit m’n vel.

We hebben het nu al moeilijk om tijd te maken voor onszelf, we hollen van hot naar her, en we stapelen de overuren op om meer verlofdagen te kunnen krijgen. Dat is niet meer te overzien. Dit systeem loopt risico op onhoudbare situaties en dat de druk op de werkenden enkel maar zal toenemen.

Maak jij je net als Patrick zorgen over de toekomst? Surf naar www.samenkanhetanders.be en laat je stem horen.