276 jobs bij het oud vuil? No way!

Werknemers Axalta in Mechelen vechten voor de toekomst van hun gezinnen

Winst, aanzienlijke dividenden voor de aandeelhouders, kwaliteitsvolle producten, … Toch gaf de directie van Axalta onlangs te kennen dat zij de productie in Mechelen wil stopzetten. Plots komen in een bloeiend en performant bedrijf 276 banen op de tocht te staan.

Een 400 tal medewerkers zijn in België voor Axalta actief in verschillende departementen die coatingtoepassingen produceren en verkopen aan hoofdzakelijk de auto-industrie. De met sluiting bedreigde productievestiging in Mechelen is een dochter van een multinational die aanwezig is in 130 landen, ruim 100.000 klanten telt en meer dan 13.000 mensen tewerkstelt. Axalta slaagde er in 2016 in om wereldwijd ruim 4 miljard dollar omzet te draaien.

Ook de Mechelse verffabriek, die zich op haar website omschrijft als één van de grootste industriële werkgevers uit de regio, heeft de voorbije jaren goede prestaties neergezet. Maar omwille van nog betere financiële resultaten voor de aandeelhouders, heeft de directie beslist om de productie van de op solvent gebaseerde verf en de harsproductie stop te zetten. Er wordt ook gevreesd voor de jobs in de commerciële en financiële afdelingen, die ook de impact zullen voelen van het stopzetten van de productie.

Werknemers: “Wij willen een toekomst voor onze gezinnen”

Sinds een maand staan 276 jobs op het spel. De directie was aanvankelijk weigerachtig om serieus over hun beslissing te onderhandelen. Het kwam tot een staking. De werknemers hebben een Facebook-pagina opgericht, zijn met spandoeken naar de pensioenbetoging van 16 mei gestapt en gingen protesteren in het Mechelse  om hun actie in de verf te zetten. Geschrokken van de actiebereidheid stemde de directie ermee in om te onderhandelen over een sociaal plan.

“Het gesprek beantwoordde eerst niet aan de richting die wij uitwilden”, zegt secretaris Danny Absillis van de Algemene Centrale - ABVV in Mechelen. Omdat de directie niet wil wijken van het plan om de productie te verhuizen, werd er onderhandeld over een financiële garantie voor de getroffenen. “De directie wou voor arbeiders en bedienden eerst een aparte regelingen treffen”, zegt Absillis. “We hebben volgehouden zodat de gelijkheid onder werknemers gewaarborgd zal worden.”

Ook het budget dat de directie voor het sociaal plan wou voorzien, was voor Absillis beschamend laag. “We kunnen enkel genoegen nemen met meer, en we baseren ons op cijfers zoals zo’n 123 miljoen aan winstuitkering aan aandeelhouders in 2015 en 2016. Als de directie de productie sluit enkel omdat ze meer geld wil zien, dan benadrukken wij de toekomst van de 276 getroffen gezinnen. Met die boodschap hebben we de directie aan het denken gezet tot de volgende overlegronde.”

Aandeelhouders: “We only want more money”

Bij het bedrijf konden de vakbonden de uitspraak “we only want more money” vernemen. De werknemers namen de uitspraak over voor hun spandoeken en hun campagnes, en plaatsten daar hun eigen slogans tegenover. Met “276 jobs bij het oud vuil? No way!” en “Wij willen een toekomst voor onze gezinnen” kregen ze heel wat bijval op de pensioenbetoging van 16 mei en onder enkele lokale politici.

Over de jobs in de financiële en commerciële diensten van het bedrijf, blijft onduidelijkheid. “We hebben voor de jobs van deze diensten ook onze bezorgdheid geuit”, legt Absillis uit. “De directie wil momenteel nog een tewerkstellingsgarantie van 24 maanden geven, een periode die ingaat na het tekenen van het sociaal plan waar we nu over onderhandelen. Maar dat is in mijn ogen geen werkzekerheid. Uiteraard zullen wij proberen om over die mensen hun job te waken tijdens de onderhandelingen.”