Geen maaltijdcheques, geen hospitalisatieverzekering, geen kerstcadeau… Tijdens de week van de interim in 2017 klaagden wij al aan dat uitzendkantoren onvoldoende respect hebben voor de rechten van de uitzendkrachten, die wekelijks tot 91 euro kunnen verliezen, in vergelijking met vaste werknemers. Een jaar later, terwijl de regering uitpakt met de economische heropleving en zogezegd massa’s jobs, blijkt zonder verrassing dat onze eisen dode letter zijn gebleven. Uitzendkantoren blijven hun werknemers benadelen, terwijl zij zelf hoe langer hoe meer winst boeken.

Eerst aan hun rechten knabbelen… en dan de champagne !

Voor uitzendkantoren wijzen alle pijltjes in het groen. Zowel onze economische deskundigen als de voornaamste analisten waarop bedrijven een beroep doen, geven dezelfde cijfers en dezelfde conclusies. Het dagblad l’Echo heeft het zelfs over een “buitensporige” gezondheid. Tijdens de periode 2012-2017 groeide de omzet van de grootste leveranciers van interim arbeid met 20%, maar vooral ook hun winstmarge met een slordige 24%. Laat de champagne maar knallen. 

Geldmachines zonder grenzen

De grootste overwinnaar in dit lucratief verhaal blijft de Nederlandse firma Randstad, die torenhoge winsten neerlegt. Ze is niet de enige, want de rekeningen tonen ook aan dat de meeste kantoren hun aandeelhouders ruim hebben kunnen verwennen met dividenden. De sector heeft de voorbije jaren veel fusies gekend. Dat betekent dat die winsten voornamelijk in de portefeuilles van grote buitenlandse groepen belanden. 

Een lange tunnel naar een job

De reden voor die groei is natuurlijk dat er steeds meer mensen tewerkgesteld worden via – vaak opeenvolgende – uitzendcontracten. Meestal is dat niet uit vrije wil, maar omdat interim door veel werkzoekenden gezien wordt als de enige toegangspoort tot de arbeidsmarkt. Federgon, de federatie die interimkantoren vertegenwoordigt, geeft het zelf toe: heel vaak gebruiken ondernemingen, die nochtans al lang uit de crisis zijn, liever uitzendkrachten. Die zijn duurder, maar meer flexibel dan vaste contracten. Wanneer kantoren bovendien aan de rechten van die wendbare werknemers kunnen knagen, zijn er voor de werkgevers nog minder redenen om hen een “echt” contract aan te bieden. 

Diep ingeworteld

Zoals onze campagne duidelijk aantoont, is het zeker niet de wil om te werken die ontbreekt, bij jong of oud. Uitzendarbeiders zetten zich voor 100% in. Alleen krijgen ze nog altijd niet waar ze wettelijk recht op hebben van uitzendkantoren, die enkel wakker liggen van hun omzetgrafiekjes. De meeste werkgevers vinden dat normaal, terwijl het niet alleen onrechtvaardig, maar ook onwettelijk is. Tijd om te mobiliseren en komaf te maken met de cultuur van toegeeflijkheid tegenover dergelijk misbruik!

Meer info op www.rechtenuitzendkracht.be.