TTIP, CETA… één pot nat !
De aandacht van het grote publiek is momenteel gevestigd op het TTIP, maar het grootste gevaar komt momenteel van het CETA. De procedure voor dit vrijhandelsverdrag tussen Canada en de Europese Unie is al veel verder gevorderd dan het TTIP. De onderhandelingen zijn afgerond en de tekst zou nog vóór het einde van het jaar ter stemming kunnen worden voorgelegd aan het Europees Parlement. Inhoudelijk is het even schadelijk als het TTIP. Een goedkeuring van het CETA zou bovendien de weg wijd openmaken voor het TTIP.
Terwijl het EU-VS handelsverdrag TTIP nog altijd wordt onderhandeld, zou een ander trans-Atlantisch verdrag, namelijk CETA reeds in de komende maanden van kracht kunnen worden. Zoals in alle akkoorden van de “nieuwe generatie”, gaat het hier om veel meer dan gewoon “vrijhandel” en komt de wetgeving van Staten rechtstreeks in het vizier. De rechten van investeerders zouden de overhand hebben op die van werknemers, het milieu of Staten, tot schade van onze democratie.
CETA, copy-paste van TTIP
Als het CETA erdoor komt, zullen Amerikaanse bedrijven meteen al miljoenen aan schadevergoedingen kunnen opeisen bij de Belgische overheid, in geval van impact op hun winsten. Indien België bijvoorbeeld wetten uitvaardigt om de lonen op te trekken, of kerncentrales te sluiten en dat een aantal bedrijven daardoor minder winst boeken, kunnen deze laatste de Belgische Staat vervolgen en hun gelijk halen.
Een concreet voorbeeld. Canada maakt al deel uit van een vrijhandelsmarkt met de Verenigde Staten en Mexico (NAFTA). Toen Canada een benzine-additief heeft willen verbieden om de gezondheid van de gebruikers te beschermen, spande een Amerikaans bedrijf een proces aan tegen de regering voor een Arbitragehof, met als gevolg de opheffing van de verbodsmaatregel en een betaling van 13 miljoen dollar.
Er moet ook gezegd worden dat Canada twee van de acht fundamentele conventies van de Internationale Arbeidsorganisatie niet heeft ondertekend. Het gaat meer bepaald om de conventie over het recht op organisatie en collectief onderhandelen en de conventie over de minimum arbeidsleeftijd. Een akkoord als CETA betekent dus ook een risico dat onze arbeidsvoorwaarden naar beneden worden getrokken.
Spreek erover
Je zal het begrepen hebben, het CETA mag dus zeker niet ondertekend worden. Nochtans wacht het op de goedkeuring van het Europees Parlement. Dit zou in de zes komende maanden kunnen gebeuren. De ondertekening door België zal de goedkeuring vereisen van alle regeringen, op gewestelijk, communautair en federaal vlak. De Belgen moeten dit verwerpen op alle machtsniveaus. Het is dus cruciaal om de politieke vertegenwoordigers te interpelleren over deze kwestie en er zoveel mogelijk over te spreken in je omgeving, om de druk op te drijven. Samen kunnen wij Europa een nieuw gelaat geven. Om te beginnen door de ondertekening van antidemocratische vrijhandelsakkoorden tegen te houden.
OXI, Basta, Enough… Voor een ander Europa!
Drie dagen lang weerklonken deze woorden doorheen de Europese wijk van Brussel, tijdens de mobilisatiedagen tegen de vrijhandelsakkoorden en voor een sociaal Europa. Aan de hand van mobilisaties en debatten zijn vakbonden, burgerorganisaties, NGO’s en deskundigen samengekomen om druk uit te oefenen op de Europarlementariërs. Allen eisen het stopzetten van de TTIP en CETA- onderhandelingen, die multinationals en het Europees grootkapitaal zo nauw aan het hart liggen. Op deze mobilisatie hebben de deelnemers nogmaals hun verzet tegen het soberheidsbeleid in Europa, die reeds zoveel schade heeft berokkend, kenbaar gemaakt. Een ommezwaai naar een sociaal Europa was de algemene eis.