Bij Recticel, een chemiebedrijf in Wetteren, staakten arbeiders en bedienden samen voor een degelijke loonsverhoging. Met resultaat. We interviewen Dirk Van de Velde, delegee van de Algemene Centrale – ABVV, en Dominique Langaskens, BBTK-delegee.

Wat waren jullie belangrijkste eisen?

Dirk: We wilden vooral hogere lonen en een vermindering van de arbeidsduur.

Dominique: Voor de eerste keer hadden we ook een eisenbundel voor arbeiders en bedienden samen. We wilden als één blok naar de werkgever gaan. De werkgever was hier niet happig op.

Dirk: Klopt, we hadden al discussie nog vooraleer de onderhandelingen opstartten.

Hoe verliep de onderhandeling ?

Dominique: De werkgever liet ons meteen verstaan dat er weinig ruimte was om te onderhandelen. Over arbeidsduurvermindering kon helemaal niet gesproken worden. En ook voor koopkracht was er maar een kleine marge.

Dirk: Wij vroegen een verhoging van de uurlonen met 35 cent. In eerste instantie wou de werkgever maar 19 cent geven. Uiteindelijk kwam hij – na prikacties - met een voorstel van 27 cent. Nog steeds onvoldoende voor ons.

Dus de onderhandelingen blokkeerden?

Dirk: Inderdaad, we kwamen in een patstelling terecht. De werkgever besliste toen om zijn eigen voorstel aan de werknemers uit te leggen.  Zij deden de uitleg natuurlijk vanuit hun visie waarbij ze de focus legden op de kosten en niet op de winsten.

Dominique: Maar wij hebben de werknemers natuurlijk ook geïnformeerd. Over de megawinst die vorig jaar werd gemaakt en dat wij daar maar een fractie van vraagden, over de 7% loonstijging van de CEO, over de stijging van de productiviteit met 6%, …. Met resultaat. Want het voorstel van de werkgever werd met meer dan 70% weggestemd.

Massale achtiebereidheid

Dat versterkte jullie positie?

Dirk: Uiteraard. We hadden het gevoel dat we steun hadden op de vloer, maar we waren toch aangenaam verrast door de massale actiebereidheid. De werkdruk is enorm gestegen. De flexibiliteit neemt toe. En nu wou de werkgever niets terug doen. Daarmee waren onze werknemers niet akkoord.

Dominique: De dag erop hielden we piket aan de poort. Voor de eerste keer sinds het bestaan van Recticel.  Arbeiders en bedienden samen. We staakten 3 dagen met een piket dat altijd goed bemand was.  Dat deed deugd.  Tot de werkgever ons dus terug aan de tafel riep.

En hoe verliepen de onderhandelingen toen?

Dominique: Er was meteen een andere sfeer. De werkgever was danig onder de indruk van de solidariteit en de actiebereidheid van de werknemers. Hij besefte dat de vakbond toch de waarheid sprak en wij dus wel de steun hadden van de werknemers.  Hij had deze staking niet verwacht en had dus geen plan B.

Dirk: We bekwamen uiteindelijk een akkoord met een loonsverhoging van 27 cent voor 2017 – al vanaf 1 januari - en nog eens 8 cent erbovenop in 2018.  83% stemde voor het akkoord.

Moraal van het verhaal?

Dirk: Samen Sterk !

Dominique: Actie loont als praten niet helpt !