SADSAWU – de Zuid-Afrikaanse vakbond van huishoudwerkers – heeft sinds een half jaar een eerste betaalde kracht aangeworven met steun van FOS. Jacqui Michels is verantwoordelijk voor de administratie en de boekhouding en voor de rapportering naar FOS toe. We hadden een gesprek met haar in Kaapstad.

Jacqui, kan jij je in het kort voorstellen?

Ik ben 51 jaar oud, alleenstaand en woon al heel mijn leven in Kaapstad. Ik ben de dochter van een huishoudwerkster. Mijn moeder woonde in bij de familie waar ze werkte. Ze mocht haar kinderen niet bij zich hebben en dus werd ik voornamelijk door mijn grootouders grootgebracht. Toen ik een jaar of 8 à 10 was, werd mijn moeder syndicaal actief. Ik was trots om in de kranten te lezen hoe ze opkwam voor de rechten van haar en haar collega’s!

Wat is je professionele achtergrond?

Ik werk al 31 jaar voor een stichting die zich toespitst op de verzorging en begeleiding van personen met een drugsverslaving. Ik heb geen hogere studies kunnen doen, maar heb mij via mijn werk kunnen opwerken naar waar ik nu sta. Ik ben gestart als hulpje op de administratie en nu verzorg ik de boekhouding en de subsidiedossiers van de organisatie. Ik doe dat halftijds.

Wat houdt je job bij SADSAWU in?

Ik zie het als mijn taak om de organisatie te helpen professionaliseren. SADSAWU bestaat uit allemaal dames die in de eerste plaats huishoudwerkster zijn. Maar donateurs hebben veel eisen. Ik zie het als mijn opdracht om ze te ondersteunen in het financieel beheer en verslagen te maken van hun activiteiten voor de donateurs.

Daarnaast moet SADSAWU dringend werk maken van een goed systeem van ledenbeheer. Volgend jaar moet dat op punt staan om opnieuw erkend te kunnen worden als vakbond. Dat en het congres zal een grote stap vooruit betekenen voor de vakbond in 2018.

Wat wordt voor jou de grootste uitdaging?

Ervoor zorgen dat iedereen binnen SADSAWU goed begrijpt wat er vanuit de donateurs verwacht wordt en dat ook opvolgt.

Dit artikel kwam tot stand dankzij FOS.